TYTUŁEM WSTĘPU

Na mocy umowy między firmą Taktyczny.com z Krakowa i Fabryką Broni "Łucznik" Radom zlecono znanemu producentowi replik ASG wykonanie repliki AEG karabinu Beryl. Wykonawcą repliki jest firma ARES.

Wz. 96 Beryl, na amunicję 5.56x45 mm, jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną o zasadzie działania opartej na wykorzystaniu energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie następuje przez obrót zamka w prawo (dwa rygle). Mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trzystrzałowymi i ogniem ciągłym. Przełącznik rodzaju ognia znajduje się po lewej stronie korpusu broni. Oddzielna dźwignia bezpiecznika umiejscowiona jest po prawej stronie komory zamkowej. Broń zasilana jest z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (z możliwością zastosowania magazynków 20 nabojowych).

OPAKOWANIE

Replika zapakowana jest w solidne opakowanie, wykonane z grubego kartonu. Zarówno funkcja marketingowa, jak i funkcja fizycznego zabezpieczenia produktu - zrealizowane są bardzo dobrze.

Opakowanie utrzymane jest w ciemnej kolorystyce. Głównym elementem na pokrywie pudła jest wizerunek repliki, a obok niego nazwa modelu broni i znak Fabryki Broni Radom. Oprócz tego na opakowaniu można znaleźć zasadnicze informacje dotyczące repliki oraz logo firmy Taktyczny.com i firmy ARES.

W pudle znajdziemy piankę, dzięki czemu zabezpieczenie repliki oraz magazynka jest bez zarzutu. W środku nic nie przemieszcza się luzem. Całość przykryta jest dodatkowo prostokątem pianki.

W opakowaniu, oprócz repliki, znajduje się instrukcja oraz magazynek. Instrukcja jest czarno - biała, ma formę złożonej karty, czytelnie prezentującej obsługę repliki i schematy konstrukcji.

PIERWSZE WRAŻENIE

Na pierwszy rzut oka replika sprawia doskonałe wrażenie. Poziom odwzorowania oryginału powinien zadowolić nawet bardzo wybrednych miłośników Beryla. Odstępstwa od wyglądu pierwowzoru są w tym przypadku marginalne i wynikają głównie z konieczności podyktowanej konstrukcją repliki AEG.

Karabinek jest dobrze wyważony i spasowany. Nie sprawia wrażenia ciężkiego, ale dobrze leży w rękach i wygodnie się z niego składa do strzału.

Po wyjęciu z opakowania, z kolbą rozłożoną, replika sprawia wrażenie wręcz monolitycznej. Od razu daje się odczuć solidność wykonania i spasowania. Żadne elementy nie mają luzu, a części z tworzywa nie trzeszczą. Nie ma żadnych niepotrzebnych dźwięków przy poruszaniu repliką - wszystko jest dokładnie dokręcone i zakołkowane.

W pozycji złożonej kolba ma lekki luz i przemieszcza się w niewielkim zakresie. Można to oczywiście uznać za minus w użytkowaniu, ale wersja palna karabinu również nie posiada żadnego zatrzasku unieruchamiającego kolbę w pozycji złożonej.

WYGLĄD ZEWNĘTRZNY

Replika MOD. 96 Beryl bardzo dobrze odwzorowuje oryginał. Można się nawet posunąć do stwierdzenia, że jest to, jak dotąd, jedna z najlepiej wykonanych pod tym względem replik na rynku. Uzyskano tu chyba maksymalne odwzorowanie Beryla na jakie w ogóle pozwala konstrukcja repliki typu AEG.

Metalowe elementy repliki mają kolor czarny, powierzchnie są lekko błyszczące (półmatowe) dokładnie jak w pierwowzorze.

Replika Beryla to produkt klasy full metal. Jednak wiele elementów wykonano ze stali.
Test z użyciem małych magnesów wykazał, które części repliki faktycznie wykonano ze stali. Są to: korpus, pokrywa komory zamkowej, zwalniacz magazynka, osłona spustu, pręty kolby, rura gazowa oraz piny i śruby

Zastosowane w replice tworzywo jest bardzo dobrej jakości. Ścianki elementów polimerowych są grube.

Kolba posiada miękką stopkę. Składa się i rozkłada lekko oraz płynnie. Przycisk zwalniający kolbę również działa lekko i nie wymaga używania siły (jak to ma często miejsce w wielu replikach ASG z kolbami składanymi na bok).

Aby zdemontować kolbę należy odkręcić dwie śruby.

Elementy frontu repliki zakołkowano na lufie, podobnie jak to ma miejsce w pierwowzorze.

Podstawa muszki jest zakołkowana, ale oprócz tego zastosowano (od dołu) małą śrubkę stabilizującą.

Jedynym odstępstwem, widocznym z zewnątrz, jest zastosowanie przez producenta małej śrubki imbusowej, stabilizującej na lufie przewód skośny systemu gazowego - od góry.

Wygląd mechanicznych przyrządów celowniczych. Muszka regulowana na wysokość.

Szczerbina. Suwak nastaw szczerbiny jest dość luźny, jak to ma niestety miejsce w wielu replikach (ma zbyt duży luz w stosunku do oryginału).

Bezpiecznik karabinu porusza się bez zbędnego luzu. Atrapy bezpiecznika i selektora ognia praktycznie przesuwają się z oporem porównywalnym do tych samych elementów wersji palnej.

Selektor ognia jest w pełni funkcjonalny. Dzięki zastosowaniu układu elektronicznego replika posiada trzy nastawy ognia: pojedynczy, ciągły oraz seria 3 strzałowa.

Nastawa ognia ciągłego.

Nastawa ognia pojedynczego.

Nastawa serii 3 strzałowej.

Pokrywa komory zamkowej i zatrzask pokrywy, który trzyma bardzo pewnie. Odwzorowano go prawidłowo, jako działający dwustopniowo - najpierw wciskamy górną część ruchem "w dół", a następnie klasycznie "do przodu" i pokrywa komory zamkowej jest wolna.

Wygląd zdemontowanego zatrzasku pokrywy komory zamkowej.

Zwalniacz magazynka.

Urządzenie wylotowe (po jego odkręceniu ukazuje się gwint prawoskrętny).

MAGAZYNEK

Będący na wyposażeniu repliki magazynek typu hi-cap, o pojemności 300 BB, wykonano z tworzywa w jednolitym kolorze ciemno szarym.

Magazynek repliki bardzo dobrze oddaje wygląd magazynka wersji palnej. Odwzorowano nawet szczęki, co w replikach AEG jest stosunkowo rzadkie.

Magazynek bardzo dobrze trzyma się w gnieździe. W ogóle nie ma luzu bocznego, jednak trzeba go pewnie dopchnąć, wkładając do gniazda (co sygnalizuje ciche kliknięcie). Na skorupie odwzorowano oznaczenie kalibru amunicji.

Magazynek podaje bez zarzutu, nie odnotowaliśmy żadnych zacięć, a podkręcanie nie jest konieczne częściej niż w innych magazynkach typu hi-cap. Sprężyna jest dość mocna.
Bolączką wielu hi-capów jest luźna klapka magazynu kulek, która ma tendencje do samoczynnego otwierania się. W Berylu również tego detalu nie zaniedbano - klapka zamyka się pewnie i nie ma możliwości przypadkowego jej otwarcia.

W zasadzie wrażenia z oględzin magazynka są takie, że "wyglada jak prawdziwy". Oczywiście widoczną różnicę stanowi pokrętło podkręcania, jednak mamy nadzieję, że wkrótce dostępne będą również mid- i low-capy.

Widoczna różnica w stosunku do pierwowzoru to długość magazynka: magazynek repliki musi być krótszy, gdyż nie wchodzi do gniazda tak glęboko jak oryginał. Jednak podpięty do repliki - magazynek Beryla AEG wygląda bardzo realistycznie.

OZNACZENIA

Pod względem oznaczeń replika wz.96 Beryl jest unikatowa. Posiada po prostu oznaczenia Fabryki Broni "Łucznik" z Radomia - jak wersja palna. Jedyna widoczna różnica polega na wykonaniu numeru seryjnego w formie białego nadruku, a w oryginale jest on wybity.

ZASILANIE

Replika zasilana jest akumulatorem umieszczonym pod pokrywą komory zamkowej. Zastosowano wtyk typu T-connector. Beryl AEG jest repliką typu LiPo ready i zalecane jest stosowanie akumulatorów LiPo 7.4 V lub 11.1 V.

SYSTEM SERII 3 STRZAŁOWEJ

Karabin wyposażony jest w programowany elektroniczny moduł, zaprojektowany i wykonany przez firmę ARES, który zaadaptowano do repliki Beryla. Dzięki jego zastosowaniu możliwe jest używanie trzech trybów ognia: pojedynczego, ciągłego oraz serii 3 strzałowej.

REPLIKA CZĘŚCIOWO ROZŁOŻONA

ROZKŁADANIE

W celu rozebrania repliki należy zdjąć pokrywę zamka i zdemontować prowadnice atrapy zamka. Atrapa suwadła porusza się po dwóch prowadnicach (zamiast, jak to ma klasycznie miejsce w klonach AK - po jednej). Nie tylko zwiększa to wytrzymałość atrapy zamka, ale również gwarantuje, że suwadła nie będzie się odciągać zbyt lekko.

Prowadnice zabezpieczone są pierścieniami osadczymi, które usuwamy.

Wyjmujemy jednocześnie zatrzask pokrywy komory zamkowej, przez którego boczne otwory przechodzą obie prowadnice.

Wygląd zdemontowanego suwadła.

Wymontowane prowadnice atrapy zamka.

Dźwignię bezpiecznika trzeba ustawić w pozycji do góry (90 stopni) i wysunąć z korpusu.

Kolejny krok to wykręcenie śruby chwytu pistoletowego, nie należy jednak jeszcze zdejmować samego chwytu.

Odkręcamy śrubę mocującą komorę HU, która znajduje się w gnieździe magazynka.

Zdejmujemy chwyt przedni zabezpieczony dźwigienką znajdującą się w „okuciu”.

Następnie należy zdjąć szczerbinę poprzez wciśnięcie jej na wysokości osi jej regulacji i wysunięcie do tyłu. Wyjmujemy sprężynę szczerbiny.

Wykręcamy dociskowy wkręt imbusowy widoczny na zdjęciach. I wybijamy pin łączący podstawę szczerbiny z korpusem.

Następnie należy wysunąć do przodu lufę zewnętrzną wraz z podstawą szczerbiny i rurą gazową, i wybić pin znajdujący się powyżej zatrzasku magazynka.

Wówczas lekko przesuwamy GB do góry i zdejmujemy chwyt pistoletowy. Odkręcamy kosz silnika od GB i rozłączamy kable.

Teraz GB trzeba wysunąć do tyłu i do góry, jednocześnie manipulując lufą wewnętrzną, tak, aby nie uszkodzić dyszy lub komory HU.

Widok korpusu po wyjęciu gearbox'a. Na pierwszym zdjęciu widać wyraźnie okrągły wewnętrzny element dźwigni selektora, z dwoma magnesami.

Elementy selektora ognia.

BUDOWA WEWNĘTRZNA

1.Gearbox.

Gearbox jest bardzo dobrze złożony i spasowany. GB jest niestandardowy, podobny do typowego V.3, ale zmodyfikowany.

GB pozbawiony jest typowych elementów mechanicznych takich jak „selector plate” i przerywacz oraz klasycznych styków wewnątrz. W ogóle we wnętrzu szkieletu GB nie umieszczono żadnych elementów odpowiedzialnych za tryby jego pracy. Zastąpiono je elektroniką, której płytki umieszczone są po obu stronach szkieletu.

Po prawej stronie gearbox'a znajduje się główny moduł, zaś po lewej, w miejscu, gdzie w klasycznych konstrukcjach znajduje się płytka selektora - umieszczono czujnik odczytujący położenie selektora ognia. Ów czujnik odczytuje położenie selektora ognia dzięki dwóm wbudowanym w niego magnesom.

Podobnie jest w przypadku położenia zębatki tłokowej, w której również znajduje się magnes - za jego pośrednictwem moduł ustala położenie tej zębatki. Zastępuje to klasyczny przerywacz w postaci ząbka na osi zębatki i dźwigienki połączonej z kostką stykową.

Samą kostkę stykową zastąpiono mikrostykiem umieszczonym w module elektronicznym.

A co za tym idzie: również język spustowy został zaprojektowany na nowo, tak aby współpracował z wyżej wymienionym mikrostykiem.

Zaletą tej konstrukcji jest możliwość wymiany całego modułu elektroniki bez potrzeby rozbierania GB. Wystarczy wykręcić śrubki trzymające moduł i czujnik położenia selektora ognia. Otwór w szkielecie, przez który przeprowadzono przewody łączące płytki elektroniki jest na tyle obszerny, że można bez problemu przełożyć przez niego czujnik selektora.

Gearbox z modułem zdemontowanym.

Moduł zdemontowany.

Moduł elektroniczny jest zabezpieczony silikonem. Z przodu płytki znajduje się złącze serwisowe, służące do programowania układu.

W tylnej części GB znajduje się śruba, której odkręcenie umożliwia wymianę sprężyny bez konieczności rozkręcania gearbox'a.

Wygląd silnika.

2. Elementy wewnętrzne gearbox'a.

Części wewnętrzne GB są bardzo dobrej jakości.  
Cylinder i tłok posiadają aluminiowe głowice. Głowica tłoka jest łożyskowana. Szczelność zespołu tłok/cylinder jest wzorowa. (Dysza nie jest uszczelniona, ale wykazuje bardzo dobrą szczelność.)

Tłok posiada wszystkie zęby metalowe.

Zębatki wykonano ze stali, a zębatka silnikowa posiada cztery zęby przeciw powrotne.

Łożyska kulkowe mają średnicę 8 mm.

Prowadnica sprężyny jest metalowa, łożyskowana.

Sprężyna o niejednakowym skoku zwojów.

2. Lufa wewnętrzna i komora HU.

Komora HU jest nietypowa. Nie jest to, jak można było spekulować, komora do replik AK.

(Nowa konstrukcja komory powoduje, że po odciągnięciu suwadła, patrząc z boku praktycznie prawie nie widać jej w korpusie repliki.)

Jest to, wykonana z tworzywa, zaprojektowana do repliki Beryla - całkowicie nowa komora HU z pokrętłem regulacyjnym w formie umieszczonej z prawej strony zębatki. (Na pierwszych zdjęciach widać dodatkowy metalowy element - klucz, nie jest on oczywiście częścią repliki, a jedynie umieszczono go dla zablokowania suwadła w celu wykonania dokładniejszych zdjęć widoku pokrętła.)

Regulacja HU wymaga cierpliwości, ale raz wyregulowany - nie ma tendencji do rozregulowania się. Przesuwanie pokrętła do przodu powoduje luzowanie, a przesuwanie w kierunku kolby - dociskanie HU. (Sprawdziliśmy to wielokrotnie. Natomiast w instrukcji podano błędnie odwrotne kierunki.)

Hop up pracuje w ciekawy sposób; zaobserwowaliśmy, że przy obracaniu pokrętła "do przodu" następuje luzowanie, ale w dosłownie ostatnim momencie - nagłe silne dociśnięcie. Dlatego trzeba regulować dokładnie. Obracanie w kierunku "do tyłu" - dociska i przebiega bez niespodzianek.

Gumka hop up jest standardowa, silikonowa. Lufa wewnętrzna ma długość 500 mm.

Komora nie posiada klasycznego dystansera. Jego rolę pełni, znacznie lepiej, wyprofilowana końcówka przedstawionego (na zdjęciu poniżej) elementu, która odpowiedzialna jest za dociskanie podczas regulacji.

STRZELANIE

Test strzelecki przeprowadzono w otwartym terenie, przy temperaturze -2 stopnie Celsjusza. Lekki wiatr.

Ogólne wrażenia ze strzelania są bardzo pozytywne. Replika strzela równo, a zasięg jak na stock - jest bardzo dobry. Dźwięk strzału jest przyjemny dla ucha, zwłaszcza ciekawie brzmi seria 3 strzałowa. Podczas strzelania nie słychać pracy zębatek gearbox'a, jedynie uderzenia tłoka. Kulturę pracy gearbox'a oceniamy wysoko.

Celność na dystansie 30 m  i 40 m jest podobna. Wszystkie strzały plasują się w sylwetce. Osiągi nie są wprawdzie nadzwyczajne, ale na poziomie innych replik stockowych i wyższym od wielu, które już testowaliśmy.

Replika jest bardzo poręczna, znacznie wygodniejsza w użytkowaniu od replik AK (np. AK74). Przypomina to raczej wygodę użytkowania M4 niż AK. Waga i smukła linia karabinu są zdecydowanie przyjazne dla strzelca. Długość również nie sprawia problemów w manewrowaniu repliką.

TESTY

1. Pomiar fps i energii.

Pomiar prędkości początkowej i energii wykonano na wagomiarze 0,2 g BB. W teście użyto kulek marki Blaster.

Generowana prędkość początkowa, jako średnia z 10 pomiarów, wynosi: 380 fps.

Wagomiar     fps           m/s           energia

0.2 g           380          116             1.33 J

2. Test celności i skupienia na dystansach 30 m oraz 40 m.

Test przeprowadzono używając tarczy odpowiadającej wielkością sylwetce, z umieszczonym centralnie prostokątem kartki A4. Do pomiarów odległości użyto taśmy mierniczej 100 m.

Strzały oddano w seriach po 10. Wykorzystano kulki Blaster o wagomiarze 0,25 g.

Wyniki na obu dystansach były zbliżone, wszystkie strzały trafiły w korpus. Trafienia poza celem A4 plasowały się na jego obrzeżach. Zastosowanie lufy precyzyjnej mogłoby w tym przypadku zdecydowanie polepszyć skupienie. Naszym zdaniem może mieć tutaj wpływ także wagomiar BB, możliwe, że kulki innej wagi (cięższe) dałyby lepsze wyniki.

Dystans 30 m. 10/10 strzałów umieszczonych w sylwetce, z tego 5/10 w celu formatu A4.

Dystans 40 m. 10/10 strzałów umieszczonych w celu sylwetkowym, z tego 5/10 w celu formatu A4.

3. Pomiar zasięgu skutecznego i maksymalnego.

Zasięg skuteczny, rażenia celu sylwetkowego, wynosi 55 m. Na tym dystansie osiągalne jest 50% trafień w sylwetkę. (Przy czym wartość ta jest wieksza na dystansie 50 m, a zmniejsza się stopniowo powyżej 55 m.)

Zasięg maksymalny wynosi 65 m. Na tym dystansie można jeszcze trafiać w sylwetkę, ale trafienia są coraz bardziej przypadkowe - jest to dystans donośności kulek.

4. Pomiar szybkostrzelności.

ROF, mierzony na akumulatorze LiPo 11.1 V 1200 mAh wyniósł:

nastawa ognia ciągłego       13.5 BB na sekundę (810 BB na minutę)

nastawa serii 3 strzałowej    13.3 BB na sekundę (798 BB na minutę)

PORÓWNANIE WYGLĄDU DETALI REPLIKI MOD.96 BERYL oraz WERSJI PALNEJ wz.96 BERYL

U góry każdej pary fotografii znajduje się zdjęcie wersji palnej, a u dołu zdjęcie repliki.

Front strona lewa.

Front strona prawa.

Front góra.

Korpus strona lewa.

Korpus strona prawa.

Kolba strona lewa.

Kolba strona prawa.

Łoże strona lewa.

Łoże strona prawa.

Dół łoża.

Mocowanie kolby.

PODSUMOWANIE

Replika AEG karabinu MOD 96. Beryl, wyprodukowana przez firmę ARES, charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem odwzorowania oryginału, solidnym wykonaniem i bardzo dobrym spasowaniem elementów - zarówno zewnętrznych jak i części gearbox'a. Elementy wewnętrzne GB również charakteryzują się wysoką jakością, a szczelność zespołu tłok/cylinder jest bardzo dobra.

Dla osób ceniących maksymalny realizm dużym plusem będą również dokładne oznaczenia Fabryki Broni "Łucznik" Radom.

Także zastosowane materiały, pod wzgledem jakości i rodzaju (metal, stal, tworzywo), nie pozostawiają nic do życzenia. Właściwie, porównując z wykonaniem dowolnego innego AEGa sposród dostępnych na rynku, wyglądowi repliki trudno cokolwiek zarzucić.

Produkt ten prezentuje jakość znaną z innych wyrobów ARESa, połączoną z niezwykłą dbałością o realizm oraz kilkoma ciekawymi rozwiązaniami technicznymi, jak: nowa komora HU, zdublowana prowadnica suwadła czy moduł elektroniczny z trybem serii 3 strzałowej.

Pod względem osiągów w stocku replika również zadowala, a jakość elementów gearbox'a umożliwia tuning mocowy. Kultura pracy GB jest wysoka.

Oczywiście Beryl AEG ma kilka minusów i w każdej replice można znaleźć coś, co możnaby zrobić inaczej. Jednak w przypadku tego produktu ilość pozytywów, w stosunku do minusów, jest przytłaczająca.

Beryl AEG powinien zadowolić wielu graczy interesujących się tą bronią, nawet bardzo wybrednych pod względem realizmu wykonania. Polscy airsoftowcy bardzo długo czekali na replikę Beryla. Teraz, kiedy już się pojawiła - możemy jedynie cieszyć się, że dzięki staraniom firmy Taktyczny.com została wyprodukowana na tak wysokim poziomie.

Plusy:

+ full metal

+ zastosowanie elementów ze stali

+ solidne wykonanie i spasowanie, wrażenie wytrzymałości

+ kołkowanie korpusu, podstawy szczerbiny i muszki

+ solidnie wykonany i spasowany gearbox

+ pełne oznaczenia wersji palnej

+ elektroniczny system serii 3 strzałowej

+ szybkowymienna sprężyna (bez rozbierania GB)

+ możliwość wymiany elektroniki bez rozbierania GB

+ wysoka jakość wewnętrznych elementów gearbox'a

Minusy:

- luz kolby w pozycji złożonej

- suwak nastaw szczerbiny ma za duży luz (w stosunku do pierwowzoru)

- śrubka dokręcająca chwyt pistoletowy wchodzi bardzo płytko

(łatwo zerwać gwint przypadkowo ją przekręcając)

Replikę testowaliśmy dzięki uprzejmości firmy Taktyczny.com:

Redakcja WMasg dziękuje Luisowi za pomoc w realizacji recenzji.

Źródło zdjęć wersji palnej: Taktyczny.com