REPLIKI SWD – zestawienie modeli.
WSTĘP
Karabin wyborowy SWD to "żywa legenda", konstrukcja ta jest prosta i łatwa w użyciu, bezawaryjna i skuteczna, a solidna budowa i odporność na uszkodzenia - cecha charakterystyczna radzieckich konstrukcji - sprawiają, że karabin nadaje się do użytkowania niemal w każdych warunkach. SWD jest raczej bronią dla strzelca wyborowego, niż dla snajpera, dlatego przewidziany został do wsparcia drużyny. Parametry i osiagi karabinu ustepują wielu nowszym konstrukcjom broni wyborowych, lecz nie zmienia to faktu, że SWD nadal jest użytkowany na całym świecie. Pośród karabinów wyborowych jest tak samo charakterystyczny i rozpoznawalny jest AK-47 pośród karabinów szturmowych. Dlatego zainteresowanie pasjonatów i chęć posiadania repliki SWD z czasem wymusiły produkcję replik asg.
Cel niniejszego artykułu to przybliżenie pokrótce historii powstania broni ostrej, oraz przedstawienie i porównanie dostępnych obecnie replik SWD.
ODROBINA HISTORII
Nazwa broni: SWD, jest skrótem od Snajperskaja Wintowka Dragunowa (ros. Снайперская Винтовка Драгунова) – czyli Karabin Snajperski Dragunowa. Nie żadno SVD, tylko SWD – to jest jedyna poprawna w Polsce nazwa tego karabinu i repliki. Prosze pamiętać o tym przy wyszukiwaniu informacji na forum oraz przy pisaniu własnych postów.
Karabin ten zostaw wyłoniony w drodze konkursu ogłoszonego przez dowództwo Armi Radzieckiej na poczatku lat 60 ubiegłego wieku. Do konkursu zgłoszono dwa karabiny: jeden skonstruowany przez Dragunowa (o oznaczeniu SSW-58), drugi – Konstantinowa. Rezultaty badań porównawczych obu wzorów broni, przeprowadzonych w różnych warunkach klimatycznych zdecydowały, że do uzbrojenia wojsk przyjęto w 1963 roku karabin E. F. Dragunowa. W tym samym roku wyprodukowano pierwszą partię 200 sztuk broni, a od 1964 roku rozpoczęto produkcję seryjną przez Zakłady Mechaniczne w Iżewsku ( IŻMASZ). Od tego czasu SWD stał się etatową bronią wyborową żołnierzy wielu państw m.in. byłego Układu Warszawskiego, w tym Wojska Polskiego (od 1966 roku). Produkcję licencyjną karabinu podjęto m.in. w Chinach i w Iraku pod nazwą Al-Kadisa. W trakcie wojny w Zatoce zakłady wytwarzające iracką wersję SWD zostały zniszczone przez lotnictwo. Produkcji nie wznowiono.
SWD ma dwudzielne łoże drewniane (zastąpione w latach dziewięćdziesiątych łożem z tworzywa sztucznego w kolorze czarnym) oraz stałą kolbę drewnianą (z wycięciem tworzącym rękojeść) zaopatrzoną w poduszkę policzkową (tzw. baka), odejmowaną do strzelania z wykorzystaniem przyrządów mechanicznych. Zwykle stosowanym celonikiem optycznym był model PSO-1 4x24. Do karabinu może być mocowany znany z AKM bagnet wzór 1959. Na początku lat dziewięćdziesiątych opracowano dla jednostek powietrznodesantowych wersje SWD, oznaczoną SWDS, w której zastosowano rurowa kolbę składana na prawą stronę. SWD występuje też w odmianach nocnych oznaczonych SWDSN. W 1994 roku rosyjska firma CKIB SOO zaprezentowała karabin wyborowy SWU (skrót od Snajperskaja Wintowka Ukoroczenaja), przeznaczony dla jednostek specjalnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji. SWU,
w porównaniu z SWD jest znacznie krótszy, gdyż zastosowano w nim układ konstrukcyjny bull-pup.
Pomijam celowo szczegóły techniczne dotyczące zasady działania mechanizmu broni ostrej, rodzajów amunicji, akcesoriów i zasięgu – wszystkie te informacje można bez większych problemów znaleźć do dobrej bibliotece czy w sieci, zachęcam wszystkich maniaków do lektury.
***Informacje o historii karabinu SWD zaczerpnięte z Encyklopedii najnowszej broni palnej, opracowanie zbiorowe pod red. R.Woźniaka, oraz materiałów zamieszcoznych na portalu historyczno-militarnym KONFLIKTY.PL***
REPLIKI SWD ASG
Pierwsze repliki asg karabinu SWD pojawiły się w 2003 i 2004 roku, były to repliki firm G&P (replika gazowa) oraz ATOZ (replika sprężynowa), później ukazały się produkty KingArms oraz RealSword, obecnie producentów jest więcej, a repliki są łatwo dostępne. Repliki różnią się pomiędzy sobą stopniem odwzorowania oryginału, użytymi materiałami, jakością wykonania, rodzajem napędu oraz ceną. Zdecydowana większość replik asg, wzorowana była na klasycznej wersji SWD, ze stałą drewnianą kolbą.
Jedynie firma ARES wypuściła replikę karabinu SWDS – modernizowanej wersji z 1994 roku, posiadającej kolbę składaną i oddzielny chwyt pistoletowy, a także lufą zewnętrzną skróconą do 565 mm.
W magazynie Strzał Nr 9 (76)/2009 znajduje sie spory, 7 stronicowy artykuł porównujący wersję palną i repliki asg.
W tym artykule podzieliliśmy repliki SWD ze względu na rodzaj napędu:
1. Repliki o napędzie sprężynowym
Ze względu na prostotę mechanizmu są zarówno najtańsze jak i najmniej awaryjne. Jak
w większości replik o napędzie sprężynowym – sprężynę i tłok naciąga się ręcznie, do komory/lufy ładowana jest 1 kulka, naciśnięcie spustu powoduje zwolnienie tłoka i wystrzał, po czym całą czynność trzeba powtórzyć. Karabin ostry jest samopowtarzalny, replika sprężynowa – niestety nie. Moc repliki SWD prosto z pudełka, zwłaszcza w porównaniu do replik aeg (330-400 fps), bywała znaczna, w załeżności od użytej sprężyny głównej było to 420-520 fps. Mechanizm jest tak prosty i wytrzymały, że umożliwia dosyć niewielkim kosztem, osiągniecie mocy z reguły niedostępnych dla replik o napędzie elektrycznym (+600 fps). W połączeniu z długą lufą wewnętrzną (+590 mm), pozwala to na osiągnięcie nawet 80 m zasięgu skutecznego.
Spośród modeli sprężynowych, najlepszą jakością wykonania wyróżniał się model produkowany przez firmę ATOZ – dobre odwzorowanie i spasowanie elementów, wytrzymały mechanizm oraz brak konkurencji (przez dłuższy czas) zagwarantowały sukces replice. Koszta takiej repliki, zależnie od wersji okładzin oraz dodatków, oscylowały w granicach 1200-2400 zł, przez co była to replika rzadko spotykana, lecz poszukiwana i elitarna. W 2009 ukazały się chińskie, lekko zmodyfikowane klony ATOZA, produkowane przez firmę A&K. Replika A&K kosztowała 300-430 zł, więc była średnio 4-5 krotnie tańsza niż pierwowzór ATOZ. Co prawda jakość wykonania w tej cenie nie była nawet porównywalna, jednak była to zawsze tańsza alternatywa. O ile SWD ATOZ nie jest już produkowany, o tyle firma A&K wypuściła do tej pory ok. 5 serii repliki, różniących się pomiędzy sobą drobnymi detalami technicznymi (tj. wielkość śrubek, kolory elementów, jakość użytych materiałów).
Ostatnimi czasy pojawił się kolejne repliki, między innymi firm CyberGun, King Arms, GFC oraz ARES. Eksploatacja repliki sprężynowej jest bardzo tania, w zasadzie jest to jedynie koszt kulek. W sprzedaży dostępne są dodatkowe magazynki typu hi-cap oraz mid-cap (30-50 zł) oraz wiele części do tuningu mocowego i wizualnego.
Repliki o napędzie sprężynowym, to konstrukcje bardzo proste - sprężyna główna naciągana jest siłą naszych mięśni. O ile w replikach sprężynowych w układzie 4-takt (VSR, L96 itd.), naciąganie jest raczej proste i przyjemne, o tyle w replikach SWD z racji innej budowy, oraz bardzo małego i często kanciastego uchwytu na suwadle, naciągnięcie wymaga przyłożenia większej siły i często powoduje ból palców. Naciąganie sprężyny w strzeleckiej pozycji leżącej przysparza problemów wielu użytkownikom, zwłaszcza po włożeniu do repliki spężyny mocniejszej niż m150 ( przy okazji, replika w stocku bez problemów znosi długotrwałe użytkowananie na sprężynach m190 czy sp170, dając średnio 580-650 fps, zależnie od szczelności zestawu – po 3 latach na sp170 i ok. 6 tyś. kulek przebiegu, nie stwierdzono zużycia mechanizmu; żadnych modyfikacji nie wymaga zespół spustu – jak to niestety ma miejsce w replikach VSR czy L96). Prowadzone były prace, by jak najbardziej ułatwić obsługę tych replik. Najprostszym rozwiązaniem jest powiększenie uchwytu do przeładowania – tak by trzymać go całą dłonią, a nie jedynie 2 palcami – osiągano to metodą chałupniczą poprzez nabicie na oryginalny uchwyt łuski amunicyjnej, a z czasem pojawiły się gotowe wersje specjalnej nakładki nakręcanej na uchwyt - jako przykład może posłużyć jeden z produktów firmy AirosftPro:
Pomimo powiększenia powierzchni uchwytu, siła wymagana do naciągnięcia sprężyny była nadal znaczna. Kolejnym krokiem w stronę polepszenia komfortu użytkowania było wprowadzenie konwersji gazowych, montowanych w miejsce sprężyny głównej i tłoka, dzięki czemu replika ze sprężynowej stawała się gazowa – więcej informacji o samych konwersjach gazowych do SWD znajdziecie w artykule: Prezentacja konwersji gazowych co2 do modeli sprężynowych
Wszystkim osobom poszukujących dokładniejszych informacji o tych replikach, zapraszam do odpowiednich tematów na forum:
– SWD ATOZ http://forum.wmasg.pl/topic/60158-swd-atoz/
– SWD KingArms (KA) http://forum.wmasg.pl/topic/16873-king-arms-swd/
– SWD A&K http://forum.wmasg.pl/topic/71098-oficjalny-swd-dragunow-ak/ oraz http://wmasg.pl/pl/armoury/show/61205
(polecam obydwa, choćby dla rozbudowanej recenzji, obejmującej nie tylko modyfikacje techniczne tego konkretnego modelu, ale również zabiegi kosmetyczne i wizualne, uniwersalne dla replik SWD)
– SWDS ARES http://forum.wmasg.pl/topic/118731-aresasg-svds/
– SWD GFC http://forum.wmasg.pl/topic/131607-gfc-dragunow/
Znaleźć w nich można szczegółowe opisy budowy, recenzje, proponowane części do tuningu, osiągi i modyfikacje opisywane przez użytkowników.
2. Repliki o napędzie elektrycznym
Firma RealSword jako pierwsza stworzyła replikę SWD o napędzie elektrycznym, czyli AEG. Wewnątrz zastosowano specjalnie zmodyfikowany gearbox v.7, posiadający 4 zębatki, a także nietypową, dedykowaną komorę hu. Produkt firmy RS składający w znacznej części z elementów stalowych i drewnianych, wyznacza do tej pory najwyższą jakość wykonania repliki SWD - cena nierzadko przekraczała 3000zł.
Z czasem pojawiły się kolejne, sporo tańsze repliki: produkt firmy CYMA model CM057, również oparty o system 4 zębatek, oraz produkty Classic Army i A&K – o nieco innej budowie mechanizmu wewnętrznego (gearbox z 3 zębatkami). Repliki RS oraz Cyma posiadają jedynie tryb ognia pojedynczego (single), natomiast repliki CA oraz A&K posiadają zarówno tryb single jak i auto (seria).
Model Cyma
Model A&k
Repliki aeg SWD w porównaniu do modeli sprężynowych, są średnio 2-4 krotnie droższe (a RS niemal 10-krotnie), oferują niższe prędkości wylotowe rzędu 360-420fps i słabsze osiagi, a sam tuning np. do 550-600fps, z racji specyficznych części jest raczej trudny (lecz możliwy) i drogi. Dodatkowe magazynki są dostępne w cenach 40-70zł, nie są kompatybilne z magazynkami do modeli sprężynowych.
Pomimo niskiej mocy jak na replikę karabinu wyborowego oraz niewielką ilością dostępnych części tuningowych, tryb samopowtarzalny strzałów (jak w ostrym odpowiedniku) oraz jakość wykonania niektórych modeli sprawiają, że są to repliki cenione i poszukiwane przez wielu maniaków.
Tematy o poszczególnych replikach SWD AEG na forum:
– SWD CYMA (CM) http://forum.wmasg.pl/topic/117291-swd-aeg-by-cyma/
– SWD ClassicArmy (CA) http://forum.wmasg.pl/topic/77293-oficjalny-swd-dragunow-classic-army/
– SWD RealSword (RS) http://forum.wmasg.pl/topic/68967-oficjalny-swd-dragunow-real-sword/
– SWD A&K http://forum.wmasg.pl/topic/120193-swd-aeg-ak/
3. Repliki o napędzie gazowym z systemem blowback
Obok replik o napędzie sprężynowym i elektrycznym, pojawiły się również repliki, gdzie pędnikiem jest green gas. Pierwszym gazowym modelem repliki SWD był produkt firmy G&P z 2003 roku – niestety niestabilność osiągów oraz wysoka awaryjność nie przysporzyła mu wielu zwolenników. Produkcję repliki zakończono dosyć szybko. Przez niemal 9 lat nie było na rynku asg dostępnej innej repliki gazowego SWD, aż w końcu, niemal w jednym czasie, 3 firmy zapowiedziały wypuszczenie swoich replik o napędzie gazowym z systemem blow back. Firma Wei-Tech oferuje replikę o nazwie ACE VD w 3 wariantach: wersja ekonomiczna alu/kompozyt 291$, wersja standardowa alu/drewno 399$, oraz wersja kolekcjonerska stal/alu/drewno 590$. Cena repliki gazowej firmy AimTop oscyluje ok. 300$. Firma Real Sword, pomimo wielu obietnic, do dnia dzisiejszego nie wypuściła do sprzedaży gazowego modelu repliki SWD.
Gazowe repliki SWD oferują najciekawsze wrażenia ze strzelania, tryb samopowtarzalnego semi oraz blow back sprawiają, że są to repliki w obsłudze najbardziej zbliżone do wersji palnej. Moc generowana przez repliki, zależnie od producenta to 550-610 fps. Cena replik nie jest wygórowana (zależnie od firmy i wersji 1000-2100zł), są one droższe od modeli sprężynowych, jednak nie droższe lub nawet minimalnie tańsze niż niektóre modele elektryczne. Niestety w przypadku chęci zakupu dodatkowych magazynków green gazowych, które mieszczą 10 lub 30 kulek, należy liczyć się z ich wysokim kosztem (180-250 zł) i niewielką dostępnością. Repliki te, jak wszystkie modele gazowe z blow back, wymagają od użytkownika większej dbałości, regularnego czyszczenia i konserwacji. Z racji użytego do napędu green gazu, są to repliki sezonowe – przeznaczone do użytku w ciepłych porach roku, gdy temp. przekracza +15 stopni.
Ponadto stabilność strzałów, wrażliwość na warunki atmosferyczne i podatność na awarie (czyli przypadłości większości replik GBB) pozostawiają wiele do życzenia.
Tematy o poszczególnych replikach na forum:
CIEKAWOSTKI
Jako że spora cześć replik SWD oferowana jest jedynie z kompozytowymi okładzinami i kolbami, a wielu fanów chciałoby posiadać replikę z drewnem (w wersji palnej to sklejka) na forum WMASG można znaleźć bardzo ciekawe tematy dotyczące dopasowania do replik drewien z wersji palnej, stworzenia własnej roboty odpowiedników lub zakupu zamienników oferowanych przez kilka firm. (Kolba SWD - zrób to sam.)
Zapraszam do poszukiwań i lektury.
Ponadto, żadna z dotychczasowo wyprodukowanych replik nie posiadała prawidłowo odwzorowanej poduszki pod policzek (zwanej również baką lub podpolicznikiem), obrazek poniżej przedstawia zasadniczą różnicę pomiędzy kopią i oryginałem:
Więcej zdjęć i informacji znajduje się w artykule.
PODSUMOWANIE:
Karabin SWD posiada swój urok, jest charakterystyczny i rozpoznawalny. Chyba każdy miłośnik militariów chciałby przynajmniej raz w życiu wziąć go w swoje ręce. Nie każdy ma taka możliwość, ale zawsze można zakupić replikę, która zależnie od wersji – w różnym stopniu odzwierciedla palny odpowiednik.
Obecnie na rynku występuje kilka różnych replik SWD. Ceny zależne są głównie od rodzaju napędu i jakości wykonania repliki, jednak każdy pasjonat i potencjalny nabywca powinien znaleźć coś na swoją kieszeń. Kolba, okładziny, baka czy luneta PSO-1/POSP z broni palnej pasują (po małych modyfikacjach) do replik, można je było często nabyć za bezcen na targach antyków czy na allegro, jednak przy obecnym popycie są bardzo drogie lub nawet niedostępne. Dostępne są za to kopie: drewnianych okładzin i kolb, dedykowanych bipodów czy optyki. Można również zakupić dedykowane, wzmocnione części wewnętrzne replik sprężynowych (choć stockowe elementy są na tyle dobrej jakości, że wymiana niektórych jest sztuką dla sztuki), do replik aeg pasują dedykowane części lub pewne odpowiedniki z innych replik, np. z sr-25; natomiast do replik gazowych – z racji niedawnego wprowadzenia i małej popularności - części zamiennych właściwie brak w sprzedaży.
Dziękuję za uwagę
Mendi
