Prezentujemy mały poradnik dotyczący montażu systemu KATANA WE w replice HK 416 VFC. Podstawowe założenie, jakie przyświecało temu projektowi to 100% odwracalność tej przeróbki, a co za tym idzie żadna lub znikoma ingerencja w korpus repliki.
W Internecie jest wiele filmów ukazujących podobną przeróbkę - niestety prezentują one rozwiązanie, w którym możliwe jest „łamanie” repliki. Takie rozwiązanie powoduje, że górna połówka repliki zostaje pozbawiona „uszek zamykających”, co ostatecznie decyduje o nieodwracalności przeróbki.
Kolejne założenie, jakie przyświecało temu projektowi to wykorzystanie uszkodzonego typowego szkieletu V2, który gdzieś tam w domu można znaleźć. Pierwotnie postawiłem na szkielet G&P którego akurat nie miałem, za to udało mi się go kupić poprzez ogłoszenie na giełdzie WMASG. Niestety z powodu opieszałości Poczty Polskiej, szkielet utknął gdzieś na 4 dni. Jako że jestem osobą niecierpliwą, postanowiłem, że eksperymentalnie wykorzystam „Chiński” szkielet, który znalazłem w piwnicy. Niewątpliwą zaletą było to, że posiadał mocowanie i otwory na zwalniacz atrapy suwadła. Wadą natomiast było to, że nie był pęknięty no i był „Chiński”.
Po przydługawym i nudnym wstępie zapraszam was do obejrzenia fotorelacji z montażu. Wykorzystanie standardowego gearboxa V2 pozwala na podparcie cylindra Katany od spodu tak jak ma to miejsce w przypadku zwykłego cylindra. Żeby móc to rozwiązanie zastosować, cylinder Katany musi mieć zbliżoną średnicę zewnętrzną do typowego cylindra. Poniżej zdjęcia z pomiarów.
Jak widać średnica jest zbliżona. Dzięki temu cylinder spocznie na prowadnicach w szkielecie, co w konsekwencji zmniejszy ilość ciętych fragmentów szkieletu. Wrócę do tego jednak później.
Poniżej dedykowana do tego zestawu komora Hop Up PROWIN. Wszelkie informacje zaczerpnięte z Internetu odnośnie tej przeróbki mówią, że jest to jedyna komora, która zapewnia prawidłowe uszczelnienie zespołu dysza-komora. Od siebie dodam, że pasuje również fabryczna komora VFC.
Cylinder Katany posiada szyny dopasowane pod specjalne prowadnice wewnątrz górnej połówki korpusu. Omawiane tu VFC nie posiada tych prowadnic. Wykonanie ich jest zbyt skomplikowane bez użycia frezarki stołowej. Z tego też powodu należy usunąć Dremelem szyny na cylindrze.
Tak zeszlifowana szyna z obu stron gwarantuje wsunięcie cylindra do górnej połówki korpusu. Niestety jest to pułapka – szyna musi być usunięta całkowicie. Co z tego, że cylinder mamy wsadzony, skoro nie jesteśmy w stanie złożyć obu połówek korpusu.
Dlaczego nie możemy złożyć? – Dlatego, że cylinder wszedł „na styk”. Do złożenia dwóch połówek potrzebny jest luz między wewnętrzną ścianką górnej połówki korpusu a zewnętrzną ścianką cylindra.
Poniższe zdjęcie przedstawia cylinder z całkowicie usuniętymi szynami. Jak się okazało po przymiarkach dalej był problem z zamknięciem obu połówek. Problemem była prowadnica sprężyny posiadająca średnicę zewnętrzną większą niż średnica zewnętrzna cylindra w najszerszym miejscu.
Na zdjęciu poniżej widać zeszlifowaną górną prowadnicę cylindra. Prowadnica ta z niewiadomego powodu nie jest symetryczna. Powoduje to, że cylinder wchodzi do górnej połówki korpusu przekręcony o kilka stopni w lewo. W związku z tym należy prowadnicę zeszlifować o 2 mm z prawej strony patrząc na cylinder od strony prowadnicy sprężyny.
Ja dodatkowo przepolerowałem prowadnicę z każdej strony. Był to zabieg jedynie estetyczny.
Poniżej dwa zdjęcia kompletnej „komory nabojowej”. Na czas prac sugeruję wymontować atrapę suwadła celem uniknięcia ewentualnego uszkodzenia w trakcie przymiarek.
W tym momencie miałem bardzo duże obawy czy ucho cylindra pokryje się z otworem na tylni pin. Długość komory PROWIN i cylindra KATANY gwarantuje idealne spasowanie na długość – przynajmniej w przypadku repliki HK od VFC
Jak widać powyżej osie otworu na pin są w tym samym miejscu.
Poniżej zdjęcia poglądowe ukazujące spasowanie obu polówek korpusu z zainstalowaną komorą PROWIN oraz cylindrem Katana.
W tym momencie zakończył się pierwszy etap prac. Całość zajęła około 3 godzin pracy. Jak widać na tym etapie, przeróbka jest bardzo prosta wręcz intuicyjna dla osoby mającej średnie doświadczenie ze składaniem replik AEG.
Drugi etap
Kolejny etap to dopasowanie szkieletu V2 do współpracy z cylindrem Katany. Jak wcześniej wspominałem, wybór padł na szkielet G&P. Niestety zawiodła Poczta Polska i skorzystałem z tego, co miałem pod ręką, co było błędem, ale o tym później.
Dokonując wyboru szkieletu do przeróbki proponuję kierować się nie tylko faktem, że mamy pod ręką pęknięty szkielet do wykorzystania. Warto się zastanowić również nad tym ile pracy musimy włożyć w dany szkielet by osiągnąć zamierzony cel.
Na czerwono zaznaczyłem linie cięcia szkieletu. Osoby z doświadczeniem w serwisowaniu replik i przeróbkach, po poprzednim zdjęciu już powinny wiedzieć, że błędem był wybór tego konkretnego szkieletu. Ja na tym etapie pracy nie byłem świadomy, co mnie czeka.
Poniżej docięty już prawie na gotowo szkielet.
Długo wyczekiwany moment - czyli sprawdzenie jak leży cylinder na szkielecie.
Leży? – Nie!
…strużka potu spłynęła mu po czole, twarz się skrzywiła, szkliwo na zębach zazgrzytało.
Wstał i wyszedł z pokoju trzaskając drzwiami...
Szkielet jest „pełny” w miejscu, przez które przechodzi tylni pin. Nie ma miejsca na ucho cylindra. Cała przestrzeń zaznaczona na czerwono musi zostać wyfrezowana. Poglądowo można sprawdzić ułożenie cylindra na szkielecie po przekręceniu w bok.
Leży dobrze. Morale od razu się podniosły i zabrałem się za szlifowanie gniazda na „ucho cylindra”
17 tarczek do Dremela później.
Miałem dosyć tego dnia. Ręce obolałe, w płucach znalowy pył, łazienka brudna, w wannie połamane tarczki do Dremela. Ostatnia rzecz, którą zrobiłem (prócz sprzątania) to długo wyczekiwane spasowanie cylindra i szkieletu - voila.
W tym momencie szczególną uwagę należy zwrócić na położenie zębatki tłokowej w stosunku do wyfrezowanego otworu w cylindrze. Ułożenie między sobą tych dwóch elementów jest kluczowe dla właściwej pracy tłoka oraz zębatki. Tu nie ma mowy o niedokładności spasowania. W przypadku niezgrania się tych dwóch rzeczy, koniecznym byłoby frezowanie cylindra w gnieździe zębatki.
W tym momencie drugi etap prac można szczęśliwie uznać za zamknięty.
Trzeci etap
Kolejny etap to zbrojenie szkieletu w łożyska, zębatki oraz ASCU.
Montaż ASCU wymagał usunięcia wewnątrz szkieletu kilku wypustek. Nie będę o tym pisał gdyż nie jest to związane z samą konwersją Katany.
Polecam wykorzystanie do ASCU oryginalnej listwy selektora ognia z repliki VFC. Zapewni to prawidłowe funkcjonowanie układ.
Teraz można spokojnie zamontować uchwyt i silnik. Jest to najlepszy moment na sprawdzenie podkładkowania zębatek oraz regulację silnika.
Kiedy wszystko jest wyregulowane, zakładamy mechanizm zwalniania blaszki imitującej atrapę suwadła.
Teraz spokojnie możemy włożyć gearbox do dolnej części korpusu i sprawdzić czy wszystko równo siedzi.
Zdjęcie przekłamuje i wygląda, że cylinder jest zadarty do góry od strony dyszy. Jest to złudzenie wynikające z użytego obiektywu do robienia zdjęć. W rzeczywistości wszystko jest równoległe względem korpusu.
Jak dotąd nie wspomniałem nic o samych zębatkach. Jeżeli do gearboxa zostaną użyte standardowe zębatki, należy pamiętać o usunięciu 3 pierwszych zębów tłokowych. System Katany to tak zwany „short stroke” zwiększający ROF. Z tego względu tłok ma mniejszą ilość zębów na szczęce – 13. Dla prawidłowej pracy zespołu zębatka/tłok sama zębatka tłokowa też musi mieć 13 zębów.
Na samo zakończenie składanie repliki.
Ponieważ uszy w górnej połówce korpusu nie zostały usunięte, w celu złożenia repliki należy wsunąć uszy pod kątem do obsady prowadnicy kolby. Następnie należy „położyć” górną połówkę na dolnym korpusie i wcisnąć piny. Złożenie repliki nie stanowi żadnego problemu.
Jeżeli przednie otwory na pin się nie licują, może to świadczyć, że minimalnie za wysokie jest łoże cylindra w gearboxie. Nie należy na siłę składać repliki. Koniecznie trzeba delikatnie zebrać górną część łoża przy użyciu Dremela.
Efekt finalny.
Kilka słów na zakończenie - Karabin strzela.
Moc karabinka na czerwonym cylindrze to 390 FPS +/- 2, ROF 24 kulki na sekundę. Efekt jest zgodny z zakładanym.
Przeróbka jest czasochłonna ze względu na wielokrotne przymiarki. Całość zajęła w sumie około 9 godzin. W przypadku szkieletu G&P którego nie trzeba rzeźbić pod ucho cylindra czas ten skróciłby się pewnie do około 6-7 godzin.
Czy warto? Uważam, że tak, bardzo. Uzyskujemy w dużej mierze replikę o najwyższej jakości wykonania z wnętrzem zbliżonym do PTW. Koszt przeróbki to tak naprawdę koszt cylindra (zawsze możecie pociąć gearbox VFC) plus nasza praca.
Osobiście zachęcam do tego rozwiązania i życzę wam sukcesów.
Pozdrawiam !
