AIRSOFTOWE LIMITY DLA LATAREK
Minęła już ponad dekada, od kiedy na rozgrywkach airsoftowych popularność zaczęły zdobywać mocne latarki taktyczne. Gracze pojawiający się na spotkaniach ze sprzętem generującym kilka setek lumenów budzili zdumienie innych, którzy nie byli na bieżąco z możliwościami LEDów. Technologia znajdująca się wewnątrz niewielkich świecidełek mocno się rozwinęła od tamtych czasów. Strumień świetlny przestał być liczony w setkach lumenów, a montowane na replikach, niewielkie taktyczne latarki mają obecnie kilkukrotnie lepsze parametry.
Czy stale rosnące możliwości i osiągi latarek taktycznych stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa graczy airsoftowych? Czy powinniśmy martwić się o swoje zdrowie? Czy potrzebne są ograniczenia? Nie mam na te pytania jednoznacznej odpowiedzi. Pewne obawy zaczynają się jednak wśród graczy stopniowo nasilać. Tylko w tym roku już kilkukrotnie słyszałem i widziałem dyskusje na ten temat. Jeśli więc nawet problemu na chwilę obecną nie ma, to można założyć, że z biegiem czasu zacznie być poruszany częściej. Zwłaszcza, biorąc pod uwagę popularyzację spotkań w konwencji "unplugged", gdzie gracze pozbawieni dostępu do zaawansowanej optyki do działań nocnych mogą próbować zapewnić sobie przewagę innym, dozwolonym sprzętem.
CZY LUMENY SZKODZĄ?
Aby sensownie podejść do tematu ewentualnych ograniczeń dotyczących latarek, należy w pierwszej kolejności porzucić jeden z często powtarzanych mitów: im więcej lumenów, tym bardziej latarka oślepia innych?
Odpowiedź jest w miarę jednoznaczna - nie. Mimo iż producenci wielu latarek najczęściej podają właśnie wartość strumienia świetlnego latarki - wyrażoną w lumenach - to intensywność "oślepiania" lepiej opisują inne wartości: kandele oraz luksy. Lumeny, to jedynie całkowita ilość światła generowanego przez latarkę we wszystkich kierunkach. Kandele natomiast opisują światłość, biorą pod uwagę tylko jeden kierunek. Im więcej kandeli, tym większy zasięg światła, gdyż jego intensywność pozwala mu docierać dalej. Jak można się domyślić - to odpowiada w dużej mierze za nasze postrzeganie jasności źródła świecącego w nas światła. Luksy są natomiast zależne od odległości, ale i one przychodzą z pomocą w zrozumieniu zależności przy oślepianiu innych graczy: wyrażają bowiem natężenie oświetlenia - ilość światła padającego na konkretną powierzchnię.
Nieco prościej? Wyobraźmy sobie przykładowe źródło światła, w postaci żarówki do sufitowej lampy w salonie, która generuje strumień świetlny (ilość światła) łącznie 2000 lumenów. Oświetla ona równomiernie cały pokój. Teraz obłóżmy ją niemal całą lustrami, które sprawią, że dokładnie ta sama żarówka skieruje całe swoje światło na jedną ścianę. Ta ściana będzie więc oświetlona z większym natężeniem niż wcześniej. Żarówka wciąż generuje 2000 lumenów, jednak skupia je na znacznie mniejszym obszarze. Źródło światła ma więcej kandeli. Rosną również luksy mierzone na oświetlanej ścianie. Jeśli obserwator źródła światła będzie stał pod tą właśnie ścianą, to również będzie mocniej oślepiony.
Do bardzo podobnej sytuacji dochodzi w kontekście latarek taktycznych. Tutaj parametry diody i sterownik wpływają na ogólną ilość wygenerowanego światła (lumenów), a konstrukcja latarki, jej reflektora, także samego emitera, jak również użyta optyka mają decydujący wpływ na kąt świecenia i to, jak te lumeny zostaną rozdysponowane.
JAK PRZEKŁADA SIĘ TO NA WARUNKI AIRSOFTOWE?
Biorąc pod uwagę powyższe, nie jest niczym osobliwym, że latarki taktyczne o rozproszonym strumieniu świetlnym w okolicach 3000 lumenów mogą być dla innych graczy mniej niebezpieczne niż odpowiedniki generujące 1000 lumenów, ale mocno skupionego światła. Nie ma więc żadnego sensu przy rozważaniu ewentualnych ograniczeń dla latarek sugerowanie się liczbą lumenów, które potrafią one z siebie wykrzesać. Jeśli inne parametry nie są znane, należy porównać najpierw światło na określonej odległości z innym, znanym sprawdzającemu produktem.
Znając lepiej te zależności, łatwiej zdecydować się także na wybór odpowiedniej latarki, w zależności od terenu i warunków, w których się jej używa. Samemu na swoich replikach korzystam najczęściej z jednej z dwóch latarek. Pierwsza z nich generuje około 2000 lumenów i ma umiarkowanie duże skupienie. Duża liczba kandeli jest przydatna w terenie leśnym podczas spotkań nocnych, gdyż pomaga skutecznie oświetlić cel na większej odległości. Druga latarka najczęściej założona jest na replikę do CQB. Jej strumień świetlny, to około 3000 lumenów, jednak światło jest bardziej rozproszone. Pozwala mi to na pełniejsze i jaśniejsze oświetlenie pomieszczeń, do których wchodzę, a równocześnie nie naraża graczy po drugiej stronie lufy na przesadne oślepianie.
Rozważania na temat zasadności kontrolowania parametrów używanych podczas rozgrywek latarek taktycznych stają się jeszcze bardziej na czasie z uwagi na stopniową popularyzację świecidełek typu LEP. W przeciwieństwie do technologii LED, LEPy bazują na emiterze laserowym, w którym biała wiązka przekształcana jest w strumień światła w pełnym spektrum. Choć takie światło jest mniej niebezpieczne dla wzroku niż monochromatyczne, to latarki typu LEP odznaczają się znacznie wyższym skupieniem i intensywnością światła (więcej kandeli, więcej luksów na konkretnej powierzchni) od wielu tradycyjnych latarek LEDowych, przy niepozornej, mogącej wprowadzać w błąd niewielkiej liczbie lumenów (np. 300-500).
Czy oprócz rutynowych pomiarów energii replik należy więc zaglądać uczestnikom wydarzeń airsoftowych na zamontowane na replice akcesoria i ich możliwości? To zostawiamy do oceny organizatorom spotkań. Na pewno, z perspektywy samych graczy, należy mieć na uwadze, że technologie stosowane w latarkach taktycznych mocno poszły do przodu. Jeśli nigdy dotąd ktoś nie słyszał, by w przeszłości przejmowano się tym aspektem, to nie znaczy to, że tak będzie zawsze. Producenci się rozwijają i na bieżąco wprowadzają na rynek mocniejsze emitery. W dobrym guście jest zachować zdrowy rozsądek i starać się nie świecić innym po oczach takim światłem, z którym samemu nie chciałoby się bezpośrednio spotkać.
