M24 Modify

Modify produkuje replikę karabinu M24 w czterech wersjach: MOD24, MOD24, USR150, MOD24 SF oraz MOD24X (pierwsze trzy w wariantach kolorystycznych: czarnym, oliwkowym i piaskowym). Poszczególne wersje różnią się osiągami, doborem części wewnętrznych i rodzajem (kształtem) lufy zewnętrznej. Wśród części wewnętrznych najważniejsze różnice to twardość zastosowanej sprężyny oraz średnica lufy wewnętrznej.

Wspólne cechy wszystkich wersji widoczne gołym okiem:
- przedłużona szyna Picatinny do montażu celownika optycznego (karabiny nie posiadają mechanicznych przyrządów celowniczych);
- powiększona osłona spustu (ułatwiająca operowanie w grubych rękawicach);
- zaawansowany mechanizm spustowy pozwalający regulować drogę i twardość spustu.

Podstawowa wersja MOD24 (320 lub 450 fsp) kosztująca 325,- USD posiada lufę wewnętrzną o średnicy 6,08 mm i standardową, gładką i zwężającą się ku końcowi lufę zewnętrzną.

Druga w kolejności wersja MOD24 USR150 ((490 fps) kosztuje 420,- USD. Posiada już lufę wewnętrzną o średnicy 6,03 mm i gładką zwężającą się lufę zewnętrzną.

Trzecia wersja - MOD24 SF (490 fps) kosztuje 490,- USD, ma lufę wewnętrzną 6,03 mm oraz rowkowaną (fluted barrel) zwężającą się lufę zewnętrzną.

Opisywana poniżej wersja MOD24X (490 fps) ma lufę wewnętrzną 6,03 mm oraz rowkowaną lufę zewnętrzną o równej średnicy na całej długości. Stąd dodatkowe określenie tej wersji: MOD24X Bull Barrel (ciężka lufa). 

Podane powyżej ceny pochodzą ze strony internetowej Modify i są jak sądzę rekomendowanymi cenami detalicznymi. Stan z dnia 11.10.2018.

Właśnie ze względu na wygląd zewnętrzny nazwałem MOD24X Bull Barrel "brzydszą siostrą" novritschowskiej SSG24. A ponieważ chyba dla nikogo nie jest tajemnicą, że za produkcję SSG24 odpowiada właśnie Modify to wszelkie porównania obu replik wydają się absolutnie uprawnione. Czy MOD24X wytrzyma szczegółowe porównanie z karabinem produkowanym "według specyfikacji" Novritscha?

Co w zestawie?

W odróżnieniu od znakomitej większości replik airsoftowych MOD24X otrzymujemy zapakowaną w walizkę wykonaną z wytrzymałego tworzywa sztucznego. Wewnątrz walizka wyłożona jest gąbką, która skutecznie unieruchamia w niej replikę i wszelkie dodatkowe akcesoria. Długość walizki: 124 cm - nie ma potrzeby rozkładania karabinu. Zabezpieczenie na czas transportu jest doskonałe. Novritsch dostarczany jest w identycznym opakowaniu.

Wraz z repliką otrzymujemy magazynek na 30 kulek, dwa bączki do montażu pasa nośnego, dwa klucze imbusowe, małą paczkę kulek 0,25 g oznaczonych logo Modify i rurkową (!) ładowarkę do magazynka. Dostajemy również trzy alkaliczne baterie LR41 i diodę LED w oprawce z bezbarwnego tworzywa, które możemy zamontować w magazynku i naświetlać kulki, co ma dać wiadomy efekt. Jest jeszcze plakietka na rzep z logo Modify i hasło: "Dominate the Field".

Dane fabryczne:

- długość całkowita 1100 mm
- długość lufy wewnętrznej 485 mm
- średnica lufy wewnętrznej 6,03 mm
- prędkość wylotowa 490 fps
- pojemność magazynka 30 kulek
- waga 2,8 kg

Budowa zewnętrzna i wrażenia

Poszczególne elementy repliki są wykonane i spasowane bardzo starannie. Łoże zrobiono ze wzmocnionego włóknem szklanym polimeru, którego powierzchnia jest w dotyku delikatnie szorstka. Wpatrując się w nią można dostrzec bardzo, ale to bardzo drobną fakturę. W odróżnieniu od podobnych, lecz tańszych replik zastosowane tworzywo jest bardzo twarde. W połączeniu z naprawdę grubymi ściankami daje to efekt niezwykłej sztywności łoża. Wielokrotnie bezskutecznie próbowałem ugiąć je w jakimkolwiek miejscu.

Po prawej stronie, tuż obok dźwigni przeładowania umiejscowiony jest przerzutowy bezpiecznik. Przesunięty do przodu - broń gotowa do oddania strzału. W tylnej pozycji - zabezpieczona. Niestety bezpiecznik nie posiada oznaczeń ZABEZPIECZONY/ODBEZPIECZONY - położenia trzeba zapamiętać. Tym bardziej, że karabin nie posiada także żadnego wskaźnika napięcia sprężyny.

Od spodu zamontowane są trzy stalowe kołki - jeden na kolbie i dwa w przedniej części. Dwa z nich - ten na kolbie oraz ten bliżej osłony spustu służą do zamocowania należących do zestawu bączków do pasa nośnego.

Ten najbliżej wylotu lufy przeznaczony jest do montażu dwójnoga.  To niby oczywista oczywistość, ale piszę o tym dlatego, że w sieci pełno jest zdjęć "taktycznych" replik M24 z dwójnogiem na tym drugim kołku. Jak wtedy nosić karabin na pasie? Stylista-fotograf nie ogarnął?!

Stopka kolby zakończona jest wydatnym gumowym trzewikiem grubości około 20 mm. W części przylegającej do dołka strzeleckiego umieszczono na nim logo producenta. Długość kolby można regulować odsuwając stopkę kolby przy pomocy pierścienia regulacyjnego. Zakres regulacji wynosi blisko 65 mm. Po ustaleniu właściwej długości pierścień regulacyjny blokuje się drugim, węższym pierścieniem pełniącym rolę nakrętki kontrującej. 

SSG24 Novritscha posiada identyczne łoże. Jedyną różnicą jest logo na trzewiku. SSG posiada w tym miejscu charakterystyczny pionowy napis NOVRITSCH ze stylizowanym krzyżem celowniczym wpisanym w literę O.

Wśród charakterystycznych cech replik MOD24 Modify wymienia powiększoną osłonę spustu. Faktycznie element jest nieznacznie powiększony. Niestety znajdująca się bezpośrednio przed nim klapka jest jedynie atrapą - wraz z osłoną spustu jest częścią jednego odlewu. W M24 Classic Army w tym miejscu mamy otwieraną klapkę. Nie służy do niczego, ale jest otwierana. W Modify i u Novritscha - nie.

Inną cechą podkreślaną przez producenta jest odłączalna przedłużona szyna Picatinny. Szyna faktycznie jest odłączalna, przy czym ze względu na brak mechanicznych przyrządów celowniczych odłączanie jej podczas użytkowania nie ma najmniejszego sensu. Jedynym powodem, dla którego można by chcieć odłączyć szynę jest konieczność demontażu lufy zewnętrznej lub konserwacji (czyszczenia bądź smarowania) wnętrza komory zamkowej. Pod szyną bowiem jest ukryty wkręt dociskowy ustalający lufę zewnętrzną. Przy okazji - patrząc od góry widzimy w szynie 4 śruby - po dwie w przedniej i tylnej części. Tylko trzy z nich trzeba odkręcić, aby zdemontować szynę. Jedna, ta od strony wylotu lufy w całości mieści się w grubości szyny. Czyli jedynie wygląda, w ogóle nie pracuje. Kończąc wątek szyny montażowej - szyna jest faktycznie przedłużona (ku przodowi karabinu) - ma długość 194 mm i jest o około 30 mm dłuższa od szyny zastosowanej np . przez Classic Army. Ponadto jest też wyraźnie wyższa - o około 5 mm.

Lufa zewnętrzna zakończona jest dekielkiem, do którego roli i opisu wrócimy w dalszej części tekstu. Tutaj wspomnę jedynie, że w wykonaniu fabrycznym nie możliwości montażu tłumika dźwięku - lufa nie posiada żadnego gwintu. 

Modify posiada w ofercie wariantowe dekielki zarówno dla luf standardowych (zwężających się ku końcowi) jak i dla ciężkiej lufy MOD24X (bull barrel) zakończone  gwintem lewoskrętnym 14 mm typowym dla montażu tłumików.

Dla lufy zwężającej się:

I dla ciężkiej lufy MOD24X (bull barrel):

Oba zdjęcia z oferty Modify na stronie www.modify-tech.com

Rozbieranie repliki i części wewnętrzne

Rozbieranie przebiega w zasadzie identycznie jak w większości sprężynowych replik karabinów wyborowych. Przy użyciu jednego z dołączonych kluczy imbusowych wykręcamy dwie śruby mocujące osłonę spustu oraz jeden ze stalowych kołków w przedniej części łoża. Dokładnie:j ten bliższy wylotowi lufy, bo tylko on łączy łoże z lufą zewnętrzną. Warto podkreślić zastosowanie tego rozwiązania, użytego także w SSG24 Novritscha, bo znacząco usztywnia to konstrukcję i wpływa na celność. Drugi kołek mocowany jest nakrętką osadzoną bezpośrednio w łożu i nie ma wpływu na rozbieranie karabinu. Po wykręceniu śrub i kołka wyciągamy z łoża lufę z gniazdem magazynka oraz komorą zamkową i zespołem spustu. Na zdjęciu poniżej magazynek znalazł się jedynie w celach poglądowych.

Widok od spodu lufy zewnętrznej. Na pierwszym planie część komory HopUp, w którą wchodzi magazynek. Obok w czerwonym kółku dwie śruby mocujące ramię regulacyjne HopUp, które będziemy musieli wykręcić chcąc wydobyć komorę z lufą wewnętrzną.

I kołki w przedniej części łoża. Ten wykręcony umożliwia demontaż repliki.

Wykonane z tworzywa gniazdo magazynka zamocowane jest do lufy zewnętrznej dwiema śrubami, z których jedna - przednia, utrzymuje komorę HopUp we właściwym położeniu.

 Po odkręceniu gniazda mamy w rękach właściwy mechanizm repliki. Teraz kolejne dwie śruby (te w czerwonych kółkach) i możemy odłączyć zespół spustu. W zielonym kółku śruby do regulacji drogi i twardości spustu, ale o tym za chwilę.

Zamek

Sam zamek, a w zasadzie zespół cylindra.

Kapturek i dźwignia przeładowania wykonane są ze stopu aluminium. Sam cylinder jest stalowy, zabezpieczony antykorozyjnie i wybarwiony na popielato. Niestety jakość powłoki jest mizerna - już w czasie testów pojawiły się przetarcia, które wprawdzie dodają replice uroku, ale wymuszają większą dbałość podczas eksploatacji w trudniejszych warunkach. Tylna część cylindra zamontowana jest na stałe przy użyciu trzech kołków rozprężnych.
Demontaż kapturka i dźwigni jest prosty - wykręcamy jedną śrubę z gniazdem sześciokątnym. Należy jedynie uważać na pin blokujący i sprężynkę.

Bardzo sensownym pomysłem jest umieszczenie wewnątrz komory zamkowej  dwóch polimerowych pierścieni ślizgowych, których rolą jest ułatwienie przesuwu zamka (cylindra) oraz zachowanie osiowości zamka względem lufy. Dostęp to tylnego pierścienia uzyskujemy po zdemontowaniu końcowej części komory zamkowej. Do przedniego po wykręceniu lufy zewnętrznej z komory zamkowej. Wcześniej należy wykręcić wkręt dociskowy kontrujący lufę.
Pierścienie mają średnice 27,43 mm, przy czym w opisywanym egzemplarzu tylny jest rozcięty. Nie widzę powodu, dla którego tak to wygląda, ale nie znalazłem też brakującego fragmentu pierścienia. Może zatem tak powinno być.

Głowica cylindra

Cylinder zakończony jest aluminiową głowicą. Średnica zewnętrzna dyszy wynosi 5,94 mm, a jej długość 21,84 mm.

Głowicę można wykręcić z cylindra przy użyciu dedykowanego klucza, klucza nastawnego lub szczypiec Segera. Zdemontowana głowica:

I jej wewnętrzna strona. Grubość gumowej warstwy tłumiącej to około 1,5 mm.

Rozebrany zespół cylindra. Wszystkie elementy.

Sprężyna

Sprężyna generująca według specyfikacji 490 fps ma długość 210 mm, średnicę zewnętrzną 12,9 mm, wewnętrzną 9,8 mm, szlifowane czoła oraz regularne zwoje na całej długości poza końcówkami. To różnica względem SSG24 Novritscha, w której stosowana jest sprężyna wykonana według odmiennej filozofii.

Zdjęcie sprężyny MOD24X

U Novritscha zwoje są regularne także przy końcach, a ich zagęszczenie występuje jedynie w połowie długości sprężyny. Za to w tym miejscu są ściśnięte na zero - te kilka zwojów nie pracuje. Daje to efekt jakby dwóch współpracujących sprężyn. Czy to lepiej? Nie wiem. Postaram się sprawdzić porównując sprężyny to takich konstrukcjach.

Zdjęcie części cylindra z opisu SSG24 ze strony www.novritsch.com

Łożyskowana prowadnica

Prowadnica sprężyny MOD24X zrobiona jest z dwóch gatunków stali. Żerdź o średnicy 8,95 mm ze stali nierdzewnej, a stopka z narzędziowej. Dodatkowo na stopce umieszczona jest obrotowa tuleja z tego samego materiału pełniąca rolę łożyska dla opierającej się o nią sprężyny. Jest to różnica na korzyść MOD24X względem SSG24, które ma prowadnicę bez łożyska. Klucz wskazuje obrotową tulejkę.

Tłok

W replice zastosowano ultralekki tłok wykonany z łączonych materiałów. Tylna część współpracująca z zaczepem wykonana jest ze stali. Sam korpus z anodowanego na zielono aluminium. Dodano także stabilizujący pierścień ślizgowy. Głowica tłoka jest gumowa, montowana typowo na wcisk. Od tłoka SSG24 różni się wydatnym ażurowaniem, które zmniejsza wagę (patrz zdjęcie powyżej).

We wszelkich materiałach tłok określany jest mianem "super lekki" (ultralight piston). Tłok bez głowicy waży 20,82 g, z zamontowaną głowicą 24,08 g.

Kto spostrzegawczy ten zauważył na zdjęciu tłoka jeszcze jedną niezmiernie istotną rzecz. Otóż fabryczny tłok przystosowany jest do współpracy z zaawansowanym zespołem spustu wykonanym jako tzw. "zero trigger".

Teraz kto wie, ten nie komentuje. Kto nie wie, ten zdobywa elementarną wiedzę. Określenie "zero trigger" związane jest z kształtem zaczepu utrzymującego tłok i opisuje kąt nachylenia płaszczyzny roboczej zaczepu względem pionu (kanarkowa linia).

Czerwona linia obrazuje rozwiązanie często stosowane fabrycznie w dużej liczbie replik - umownie określane jako 45 stopni. Tu płaszczyzna robocza zaczepu i współpracująca z nią płaszczyzna kołnierza na tłoku nachylone są pod kątem 45 stopni względem pionu. Powoduje to przekoszenie tłoka i wpływa niekorzystnie na celność. W mechanizmie spustowym typu "zero trigger" przekosu praktycznie nie ma i dlatego tuningowe spusty wykonane są w tej technologii. Zero trigger wymaga oczywiście użycia odpowiedniego (przystosowanego) tłoka. I taki właśnie tłok wraz z "zero triggerem" mamy w MOD24X. Tuningowe częściw stocku! Jak w SSG24.

Przy okazji - w sieci można spotkać także określenia "90 degrees trigger" - to taki sam "zero trigger", ale odmierzany od poziomu (osi lufy). W tym układzie "45 degrees" dalej znaczy 45 stopni.

Zespół spustu

Wiemy już, że MOD24X i SSG24 wyposażone są w ten sam tuningowy "zero trigger" z dwustopniową regulacją. Sprawdźmy szczegóły.

Po pierwsze warto zauważyć, że część dostępnych tuningowych zespołów spustu pozbawiona jest bezpiecznika. W konstrukcji Modify bezpiecznik jest - opisany na początku tekstu.
Po drugie zespół spustu wyposażony jest we wzmocnione zaczepy (seary) wykonane z hartowanej stali, co zapewnia długie i bezawaryjne działanie repliki (do M190 włącznie). Zważywszy, że stalowe tuningowe seary kosztują nawet po kilkaset złotych to bardzo dobra wiadomość.

Po trzecie - nie widać go na zdjęciu, ale strzałka wskazuje oś i kołek montażowy łożyska kulowego, które znacząco "wygładza" pracę spustu.

Po czwarte w końcu - dwustopniowa regulacja. Działa to w ten sposób:

Wkręcając lub wykręcając śrubę zaznaczoną zieloną strzałką zmieniamy kąt nachylania krzywki, która przesuwa język spustowy (czerwona strzałka). Im śruba bardziej wkręcona, tym krótsza droga spustu.  
Druga śruba regulacyjna nieszczęśliwie schowała się na zdjęciu za pierwszą. Jej wkręcenie skraca ściska sprężynkę oporową i zwiększa siłę potrzebną do naciśnięcia (twardość) spustu.

Zielona strzałka wskazuje śrubę, dolna czerwona fragment sprężynki oporowej, a górna czerwona zakończenie śruby. Oczywiście regulacji dokonuje się z zewnątrz, bez rozbierania repliki, jednym z dołączonych kluczy imbusowych.

Lufa wewnętrzna i komora HopUp

Stabilizacja lufy wewnętrznej

Dostęp do lufy wewnętrznej uzyskujemy wykręcając zakończenie lufy. Jest osadzone na tradycyjnym gwincie prawoskrętnym. Wewnątrz dekielka umieszczono o-ring, który stabilizuje końcowy odcinek lufy.

Lufa stabilizowana jest także ruchomym pierścieniem, który powinien być umieszczony mniej więcej w połowie jej długości.

Sam pierścień wygląda tak:

Dzięki temu lufa wewnętrzna podparta jest w trzech punktach (trzecim jest komora HopUp), co jest dobrym i skutecznym rozwiązaniem poprawiającym celność repliki. Skorzystano z niego w karabinach MOD24 jak i SSG24.

Komora HopUp

Komora jest także wspólna dla obu replik.

Poza ramieniem dociskowym i elementami wprawiającymi je w ruch komora wykonana jest z metalu (ZnAl). Na uwagę zasługują dwie wypustki ramienia dociskowego współpracujące bezpośrednio z gumką HopUp.

Wykonane z polimeru dwie równoległe dźwignie prowadzące ramię, dodatkowo wsparte na samej lufie wewnętrznej gwarantują stabilizację ramienia i równomierny nacisk na obie wypustki.

Regulację przeprowadza się za pomocą suwaka umieszczonego po lewej stronie lufy, tuż za gniazdem magazynka patrząc od strony strzelca. Przesunięcie suwaka do przodu wzmacnia działanie systemu, cofnięcie osłabia.

Gumka

Gumka jest wykonana z wysokiej jakości mieszanki na bazie silikonu odpornej na znaczne wahania temperatury (do minus 25 stopni Celsjusza). Jest to gumka dedykowana do replik MOD24 i SSG24. Od standardowych różni się obecnością dwóch zgrubień mających za zadanie dodatkowe uszczelnienie połączenia z dyszą oraz lufą zewnętrzną. Novritsch twierdzi, że sprawdza się nawet z kulkami 0,46 g, a jej sposób działania nie daje powodów do kombinacji typu R-Hop.

Lufa wewnętrzna

Lufa  jest w standardzie VSR - do MOD24 i SSG24 nie zamontujemy lufy od replik elektrycznych (AEG).
Ma długość 485 mm i wykonana jest z anodowanego na czarno aluminium. Powierzchnia jest utwardzana, co ma poprawić żywotność. Średnica wewnętrzna lufy to 6,03 mm. SSG24 posiada wykonaną w tej samej technologii lufę o średnicy 6,01 mm i długości 475 mm. Lufy SSG24 są też podobno indywidualnie sprawdzane przed montażem. Wierząc lub nie w to ostatnie sformułowanie sama średnica wewnętrzna zdaje się przemawiać na korzyść Novritscha.

Na zdjęciu wylot lufy MOD24X.

Magazynek

Mieszczący 30 kulek magazynek wykonany jest z przejrzystego zielonego tworzywa. W zestawie otrzymujemy prostej konstrukcji moduł naświetlający kulki. Montaż modułu wymaga rozebrania magazynka. Jest to oczywiście możliwe w warunkach polowych, ale wygodniej i bezpieczniej zrobić to przy stole.

Magazynek przygotowany do montażu modułu:

Sam moduł - dioda LED, trzy  baterie zasilające i obudowa z tworzywa z klapką.

Moduł jeszcze raz.

Naświetlacz włącza się, gdy magazynek jest podpięty do repliki, lub jak poniżej w symulowanej pozycji roboczej.

Niestety podpięty magazynek świeci cały czas.

Pomiar prędkości wylotowej i test tarczowy

Pomiar prędkości wylotowej.

Urządzenie pomiarowe: XCORETECH X3500.
Kulki 0,2 g Open Blaster ASG AS.
Temperatura 23 stopni Celsjusza.

1. 512,6
2. 500,8
3. 505,1
4. 509,9
5. 508,9
6. 511,6
7. 507,0
8. 503,1
9. 506,5
10. 507,7

Średnio: 507,32 fps
Energia kinetyczna kulki 0,2 g u wylotu lufy: ok. 2,4 J

Test tarczowy
10 strzałów. Odległość od celu 25 m. Replika wsparta na stojaku do przystrzeliwania broni K-Zone. HopUp zero.
Kulki BLS 0,45 g

Podsumowanie

Wariacje M24 należą już do klasyki airsoftowych snajperów. W odróżnieniu od konkurencji MOD24X od Modify jest repliką fabrycznie tuningowaną. Gotową do gry prosto od producenta. MOD24X dostępne jest przede wszystkim na rynku azjatyckim, jednak w Polsce i Europie dostępne są zbliżone wersje.