Budowa
Stalowy szczelinowy tłumik płomienia mocowany jest na standardowy gwint 14mm i zabezpieczony wkrętem dociskowym. Na zdjęciu widoczne także wspomniane wcześniej niedoskonałości lufy wewnętrznej.
Wyjęcia kołka wskazanego strzałką pozwala na szybki demontaż lufy zewnętrznej.
Kołek zabezpieczony jest śrubą. Po wyjęciu go z łoża można wysunąć lufę zewnętrzną. I tutaj dwie uwagi. Po pierwsze jeśli w sprzedaży pojawi się dłuższa lufa zewnętrzna to zmiana długości repliki będzie dziecinnie łatwa. Po drugie sposób blokowania lufy zewnętrznej w obsadzie (wspomniany kołek) nie daje sztywnego połączenia - jest niewielki luz lufy zewnętrznej, z którego wynika wspomniany wcześniej lekki klekot. Lufa jest jedynie wsunięta w obsadę, a kołek mocuje ją do połączonego sztywno z korpusem łoża. Strzałka na miniaturce poniżej wskazuje miejsce, przez które przechodzi kołek.
Demontaż łoża wymaga wykręcenia dolnej śruby mocującej i wybicia kołka przechodzącego przez korpus repliki.
Dwie śruby z gniazdami na wkręt imbusowy mocują gniazdo rury gazowej.
Element mocujący komorę HopUp można wymontować wykręcając 2 śruby zaznaczone na miniaturce oraz śruby trzymające komorę.
Wszystkie elementy układanki:
Bezpiecznik/selektor z dodatkową półką mocowany jest w sposób typowy dla replik AK. W początkowym okresie użytkowania repliki zmiana nastawy palcem wskazującym prawej ręki przychodzi z trudnością. Jednak po pewnym czasie współpracujące elementy układają się wzajemnie i operowanie dźwignią staje się wyraźnie łatwiejsze.
Atrapa suwadła jest również wykonana i mocowana w sposób typowy dla innych replik - stąd obecność wspomnianego już w pierwszej części elementu, który w innych replikach jest zatrzaskiem pokrywy komory. W RPK-16 jest on jedynie niewidocznym z zewnątrz mocowaniem żerdzi prowadzącej suwadła.
Elementy wewnętrzne
Komora HopUp, gumka i lufa wewnętrzna
W RPK-16 zastosowano standardową komorę replik AK mocowaną 2 śrubami do pokazanej wcześniej podstawy. Komora nie jest połączona z gearboxem jak to ma miejsce na przykład w replikach produkcji E&L. Gumka jest standardowa, typowa dla produktów LCT. W testowanym karabinku działa bez zarzutu, ale nie robiliśmy testów w niskich temperaturach ani przy wyższych prędkościach wylotowych
Lufa o nieeleganckim zakończeniu ma długość 410mm - jest krótsza od standardowej lufy AK o 40mm.
Mechanizm
Szkielet to standardowy gearbox w wersji 3. Dźwigienki bezpiecznika/selektora są takie jak we wszystkich AK.
Mechanizm oferuje możliwość szybkiej wymiany sprężyny, ale jedynie dopiero po wyjęciu go z korpusu repliki, więc bardziej niż "szybkość" wymiany sprężyny liczy się tu łatwość, z jaką zrobią to mniej wprawni serwisanci. Prowadnica sprężyny łożyskowana.
Szkielet jest przeznaczony do pracy z łożyskami o średnicy 9mm. LCT montuje łożyska kulowe.
Jest to ten sam szkielet, który LCT montuje w replikach wyposażonych w mechaniczny blowback (EBB). To dobra wiadomość, bo tam ten szkielet wytrzymuje pracę ciężkiego stalowego tłoka.
Narożniki okna na cylinder są niestety nadal zakończone na ostro. W dalszym ciągu tylko niektórzy producenci zaokrąglają wewnętrzne narożniki, co zmienia rozkład sił i dodatkowo wydłuża nieco żywotność szkieletu.
Wszystkie części wewnęytzne mechanizmu są standardowe. Stalowe koła zębate są typowe dla LCT. Dzięki precyzyjnemu wykonaniu pracują miękko i cicho.
Zespół cylindra jest szczelny, co znakomicie potwierdziły pomiary prędkości wylotowej.
Uszczelniona wewnętrznym o-ringiem dysza ma 19,4mm długości.
Poliwęglanowy tłok, na którym zamontowano płaską łożyskowaną głowicę z aluminium ma wszystkie zęby wykonane ze stali.
Aluminiowa głowica cylindra jest uszczelniona 2 o-ringami i ma wydatny zderzak.
Klasyczna kostka stykowa, przerywacz, płytka selektora oraz kilka innych drobnych elementów są zupełnie standardowe. Przewody są cienkie, sztywne, w odpornej na uszkodzenia mechaniczne izolacji. Wtyk - mini Tamiya.
Silnik typowy, krótki. Bez oznaczeń. Śruba regulacyjna silnika ukryta jest pod montowanym na wcisk denkiem chwytu.
Sposób montażu mechanizmu nie budzi zastrzeżeń. Dobór i jakość poszczególnych elementów pozwalają na tani i bezproblemowy tuning. Naszym zdaniem do powszechnie uznawanego limitu dla broni wsparcia można dojść wymieniając jedynie sprężynę. Niestety trzeba wtedy liczyć się z koniecznością posiadania kilku (bo więcej niż 2) akumulatorów, lub znaleźć sposób na mocowanie i użycie większego niż stick pakietu.
