Steyr AUG A1 został zaprojektowany pod koniec lat 60 jako następca Stg.58 (FN FAL) w austriackich zakładach Steyr-Daimler-Puch (obecnie Steyr-Mannlicher AG & Co KG). Do uzytku w armii austriackiej oddano go w 1978 roku, potem doceniły go także armie m.in. Australii, Nowej Zelandii, Irlandii, Omanu i Arabii Saudyjskiej. W 1997 roku pojawiła się ulepszona wersja AUGa - A2, nie wspominając o poprzedzających ja licznych modyfikacjach na potrzeby rożnych służb mundurowych. AUGa zbudowano w technologii "bullpup", co znacznie zmniejszyło jego rozmiary (lufa ma długość 509mm), z wytrzymałego ABSu oraz wyposażono w optykę umieszczoną w rączce (wersja "Military"). Jest to broń o bardzo nietypowym wyglądzie (zwana niekiedy "wiertarką"), dlatego też ma tyluż zwolenników, co przeciwników.
Wersja stworzona przez Tokyo Marui na potrzeby ASG nie odbiega praktycznie w żadnym stopniu od oryginału. Model zbudowano z plastikowego, mocnego ABSu (kolba - osłona gearboxa), o kolorze oliwkowym. Lufa (na której możliwe jest zamontowanie tłumika) jak i obudowa zamka do której przymocowano rączkę z wmontowana optyka (luneta 1,5x firmy Tasco - niestety w replice TM, zapewne z powodów marketingowych, w przeciwieństwie do oryginału niemożliwa jest wymiana rączki z optyka na taka z szyna RIS) wykonane są z metalu.
Środek ciężkości AUG posiada w kolbie, dzięki czemu, mimo dość dużej wagi, nie nastręcza zbytnich trudności podczas walki - wygodnie się z nim biega i strzela. Broń dobrze przylega do ramienia.
Sposób rozkładania elektryka jest w pełni zgodny z oryginałem.
Niektórzy którym AUG wpadł w dłonie narzekają na małe światło lunety, ale jest to kwestia właściwego ułożenia się przy celowaniu - po dłuższym czasie użytkowania nie jest to już problemem. Oprócz lunety możliwe jest celowanie za pomocą muszki i szczerbinki umieszczonych nad przyrządami optycznymi (na rączce).
Hop Up, umieszczony w otworze, który w oryginale służy do wyrzucania łusek (jako przedłużenie lufy), można regulować przeznaczonym do tego pokrętłem odsunąwszy dzwignię zamka. Zdarza się jednak, iż może się on w trakcie strzelania rozregulować i trzeba go na nowo ustawiać (jest to dość odczuwalne zwłaszcza w wersji militarnej gdzie tor lotu kulki trzeba "zgrać" z optyka). Zwykle jednak jedno ustawienie wystarcza na cały dzień zabawy.
AUG w wykonaniu TM nie ma, zgodnie z oryginałem, tradycyjnego selektora ognia. Regulowanie natężenia ognia zachodzi w wyniku połowicznego (pojedynczy strzał) lub całkowitego (strzał seria) naciśnięcia spustu.
Model wyposażony jest w uchwyt przedni (foregrip), możliwą do ustawienia pod kątami 0, 45 i 90 stopni, jest to jednak element bardzo narażony na zniszczenie i utratę.
Jedna z nielicznych wad AUGa jest bateria mini (wystarcza na pół dnia intensywnego strzelania), umieszczona w tylniej części kolby za gumowa "zatyczką". Na upartego możliwe jest umieszczenie ośmioczłonowej baterii 9.6V, wymaga to jednak licznych modyfikacji (do których nawiasem mówiąc AUG znakomicie się nadaje).
Zasięg skuteczny AUGa to maksymalnie 40m, donośność jest zbliżoną do innych modeli. Dźwięk oddawany przy strzelaniu jest charakterystyczny, dosyć głośny zwłaszcza dla tego kto AUGa używa (silnik przy strzelaniu jest położony blisko ucha z racji umieszczenia go w tylnej części kolby).
Wersja cywilna Auga od swego militarnego brata rożni się jedynie kolorem obudowy (czarna) i szyną RIS w miejscu rączki z optyka...
