Części zewnętrzne

Korpus karabinka i wprowadzony w AK-12 dodatkowy kołek mocujący zespół łoża z nakładką:

Dodatkowy element pomiędzy chwytem pistoletowym a komorą zamkową:

Zakończenie komory. Widoczny mocowanie zawiasu kolby, gniazdo przycisku służącego do jej składania oraz zaczepy mocujące pokrywę komory.

Kompletny zawias kolby.

I podczas składania.

Kolba złożona do pozycji transportowej.

Lufa zewnętrzna r rurą gazową i osprzętem. Mimo zastosowania kilku śrub imbusowych wszystkie połączenia są kołkowane. Magnesy mówią same za siebie. W AK-12/AK-15 żołnierz nie demontuje sam rury gazowej. 

Czyszczenia i konserwacji dokonuje się po otwarciu zatyczki.

Obsada prowadnicy kolby.

Podczas montażu.

Standardowy zatrzask kolby. Wygląda jak typowy zatrzask z AKS-74, ASK-74U czy AK-74M, ale nie porównywałem 1 do 1. Nie wiem, czy jest wymienny z zatrzaskami innych producentów.

Części wewnętrzne

Szkielet

Jakość podkreślają detale, chociaż przydałyby się zaokrąglenia narożników okna na cylinder.

Szkielet ze standardową kostką stykową i kołami zębatymi. Na kole tłokowym fabryczny opóźniacz.

Koła zębate jeszcze raz. Koło silnikowe spiekane.

Zespół cylindra. Sam cylinder chromowany. Głowice aluminiowe. Tłokowa łożyskowana z sześcioma otworami. Dysza uszczelniona.

Gruby zderzak głowicy cylindra.

Dysza.

O-ring uszczelniający.

Kostka stykowa z kompletną instalacją elektryczną. Przewody niestety cienkie i sztywne. Wtyk mini Tamiya.

Silnik standardowy, krótki, w standardowym koszyku. Wałek daje się lekko obrócić palcami. Magnesy nie sprawiają wrażenia bardzo silnych.

Pozostałe drobne elementy mechanizmu.

Gotowy do złożenia po niewielkiej korekcie fabrycznego podkładkowania.

I już gotowy.