You don't know Polish? Check English version
Nowość na rynku, Minigun M-134... jeszcze nie został wprowadzony do sprzedaży, a już stał się tematem wielu dyskusji... Wiemy już jak wygląda, znamy kilka szczegółów technicznych, jednak wcąż wiele informacji pozostaje dla nas tajemnicą.
A jednak dzięki znajomości Finna Clausen być może część wątpliwości uda mi się rozwiać. Finn od kilku lat pracuje jako główny technik w firmie ActionSportGames, która zajmuje się dystrybucją tej repliki do sklepów na terenie Europy. Finn jest jedną z pierwszych osób w Europie, która widziała i dotykała Miniguna. Co więcej, jest to pierwsza osoba (zaraz po konstruktorach repliki), która mogła zajrzeć do środka. Z przyjemnością więc przedstawiam wywiad z Finnem Clausen – tym, który rozłożył Miniguna na części.
BROŃ
XiE: Dostępne są dwa rodzaje Miniguna. Czy różnica tkwi tylko w części przedniej, a więc w długości luf?
Finn Clausen: Dwa dostępne modele to długi M-134A oraz krótszy M-134. Jedyna różnica tkwi w dłuższych lufach w modelu M-134A. Zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne części składowe są takie same. Również lufy wewnętrzne są długości tych z krótszego modelu M-134
XiE: Firma CAW (Craft Apple Works) nie jest zbyt dobrze znana na rynku Europejskim. Czy możesz o niej opowiedzieć?
FC: Niestety nie posiadam zbyt wielu informacji na temat samej CAW. Najbardziej popularnym produktem, o jakim słyszałem, jest granatnik rewolwerowy. Myślę, że powodem dla którego nie słyszymy zbyt wiele o firmie CAW jest fakt, że skupiła się głównie na granatnikach, granatach, shotgun-ach, oraz kilku karabinach snajperskich. Właśnie dlatego nie tak często widzimy ich produkty na strzelankach.
XiE: Kiedy po raz pierwszy ujrzałeś Miniguna...
FC: Kiedy patrzysz na M-135A marzenia stają się rzeczywistością. Kto nie widział Predatora, w którym Painkiller zostaje użyty do skoszenia południowoamerykańskiej dżungli?! Albo w bardziej realistycznym scenariuszu z Black Hawk Down, gdzie z zamontowanych po obu stronach Black Hawk-a M-134 sypały się sterty łusek podczas strzelania. Owszem, jest to imponująca replika i posiadanie mocy 4-6 sztuk broni w jednej jest niesamowite. Kiedy po raz pierwszy strzelałem byłem zaskoczony ilością kulek, które znaleźliśmy po drugiej stronie strzelnicy zaledwie po kilkusekundowym przytrzymaniu spustu.
INFORMACJE TECHNICZNE
XiE: Słyszałam że Minigun jest zasilany jednocześnie gazem i baterią. Czy możesz opisać jak to działa?
FC: Ja również widziałem w Internecie filmy z zasilanym gazowo M-134 i lufami obracanymi silnikiem. Jednak ten M-134 jest napędzany tylko przez motor. Każda lufa posiada własny cylinder i tłok. Kiedy lufy się obracają, szyna odciąga tłok, potem w pewnym momencie puszcza tłok i kulka zostaje wystrzelona.
XiE: Jakiego typu gearbox znajdziemy w środku?
FC: Nie ma żadnego gearbox-a, jedynie dwie obracające się zębatki: jedna na małym motorze i główna zębatka – która znajduje się w pobliżu mocowania luf i wprawia je w ruch.
XiE: Jakiego typu silnik został użyty w wersji stock-owej?
FC: Nie jestem mechanikiem, ale jak dla mnie wygląda on jak rozrusznik dużego silnika. Aby działał potrzebuje mocy akumulatora 12 V z motocykla.
XiE: Jaką długość ma lufa wewnętrzna?
FC: 320 mm
XiE: Czy istnieje możliwość włożenia w środek lufy precyzyjnej? Jeśli ma to w ogóle sens...
FC: Nie, nie ma możliwości wymiany lufy wewnętrznej. Wygląda na to, że lufa wewnętrzna i zewnętrzna są w istocie jednym elementem. Prawdopodobnie to dobry pomysł - lufy się obracają, więc dzięki temu nie ma możliwości, aby się wykręciły lub zmieniły pozycje.
XiE: A jak wygląda sprawa części zamiennych – czy są dostępne na rynku? (komora hop-up, lufy, itp.)
FC: Części zamiennych nie dostaniesz bezpośrednio w ASG. Jednak istnieje schemat szczegółowy, na którym znajdziecie potrzebną cześć i jej numer. Numer może być wysłany do mnie, a wtedy dostarczę ją do sklepu, w którym zamówiliście cześć.
XiE: Na ile łatwo jest dostać się do wewnętrznych części repliki (lufy, cylindry, komora hop-up itp.)? Czy musisz rozebrać całą replikę, aby dostać się do sprężyn, czy silnika?
FC: Do niektórych części M-134 łatwo się dostać... sam motor doczepiony jest z boku za pomocą 4 śrubek a okablowane jest na zewnątrz. Jednak rozbieranie ‘body’ M-134 wymaga posiłkowania się instrukcją: najlepiej dokładne przeczytać i przeanalizować obrazki, ponieważ M-134 musi być rozkładana dokładne tak jak pokazano w instrukcji. Próbowałem zrobić to na własną rękę, ale po kilku próbach również musiałem spojrzeć do instrukcji.
XiE: Przypuśćmy, że broń się zepsuje lub odmówi współpracy... czy ciężko wymienić części?
FC: Bezpiecznik jest prosty w naprawie. Jest to mały kawałek metalu. Bezpiecznik znajduje się w niewielkim pojemniku, które stanowi część łączącą pomiędzy akumulatorem motocykla oraz samym M-134. Kiedy strzelamy serią dłuższą niż 6 sekund, bezpiecznik się topi i musi zostać wymieniony.
XiE: Jakie dodatki można dokupić do tej repliki? W sensie: lunety, celowniki laserowe, magazynki, pasy itp.
FC: Dodatkami do takiej repliki byłyby 4X4 albo helikopter, do którego zostanie przymocowana. Użycie lasera może by pomogło celować podczas strzelana z biodra, ale wymagałoby to zamontowania lasera na czymś, przy użyciu szyny podłączonej do rączki używanej do noszenia.
XiE: Mimo, że 450 fps to dość dużo, jakie są możliwości upgrade?
FC: No cóż... możliwa by była wymiana sprężyny w każdym z cylindrów.
XiE: Jaka by była cena upgrade?
FC: Bagatela... 6 razy cena wymarzonej sprężyny
MINIGUN W UŻYCIU...
XiE: Jakie to uczucie trzymać M-134?
FC: M-134 jest nieporęczne. Jest ciężkie, kiepsko wyważone, trzeba uważać na to, co nazwałbym ‘efektem heli’... lufy poruszają się odwrotnie do kierunku zegara, co powoduje, że reszta M-134 próbuje się poruszać w przeciwnym kierunku. (Teraz wiecie dlaczego helikopter ma tylne śmigło).
XiE: A strzelanie z Miniguna... jak to jest?
FC: Strzelanie... Hmmmmmmmmm słodki uśmiech w letni słoneczny dzień. Całkiem jak mój pierwszy sex.
XiE: Jakie mamy dostępne tryby ognia?
FC: No wiec nie ma trybu semi, ale ze względu na łożyska i motor, bezpiecznik przepala się już po 6 sekundowej serii. Z tego względu dostępna jest seria trwajacą maximum 5 sekund. Przy M-134 to ogromna ilość kulek.
XiE: Minigun posiada 6 luf, które obracają się podczas strzału. Jak widzę wszystkie są drożne. Czy to prawda?
FC: Podczas strzelania używane są wszystkie lufy, a wiec nie jest to replika, w której tylko jedna centralna lufa strzela, a inne tylko obracają się wokół niej.
XiE: Ale nadal tylko z jednej lufy strzelamy?
FC: Podczas gdy lufy się obracają, tłok zostaje zwolniony, a lufa zmienia pozycje z godziny 12 na 9 i kiedy lufa jest w tej pozycji, kulka opuszcza lufę.
XiE: W jaki sposób kulki dostają się do właściwej (strzelającej) lufy?
FC: Jest tam koło łopatkowe, które przesuwa kulki z podajnika. Kulki poruszają się w odwrotnym kierunku aż do środka gdzie sprężynka przesuwa i blokuje kulkę naprzeciw dyszy.
XiE: A jak z hop-up’em. Gdzie się znajduje – 6 osobnych komór czy tylko jeden dla wszystkich 6-ciu luf?
FC: Wszystkie lufy zostały zaopatrzone w komorę hop-up. Kiedy zachodzi potrzeba regulacji, musimy wymontować lufę z konstrukcji i wtedy możemy wyregulować hop-up… Potem przechodzimy do kolejnej lufy…
XiE: Czy ten hop-up różni się od tego, do którego jesteśmy przyzwyczajeni?
FC: Cóż… hop-up przypomina mi ten który widzimy w GNB. [Gas Non-BlowBack – przyp. XiE]
XiE: Jaki byłby koszt użytkowania Miniguna (w ciągu jednego miesiąca)?
FC: Jedno słowo: ogromny!
ZAKUP
XiE: Minigun wydaje się być dość drogi… czy myślisz, że wiele z nich zobaczymy w Europie?
FC: Nie, nie wyobrażam sobie M-134 jako kolejny M15 czy jego klony. Jednak jeżeli jakiś oddział miałby Pick-upa i odpowiednie środki, z łatwością mogę sobie go wyobrazić jako broń takiej grupy. Jest zdecydowane zbyt ciężka, aby ją nosić i powinna być zamontowana na pojeździe.
XiE: Kto Twoim zdaniem by ją kupił?
FC: Grupy, aby zamontować na samochód i wspierać piechotę, albo sklepy jako atrakcję [dla klientów].
XiE: Gdyby nie cena, kupiłbyś ją dla siebie?
FC: Byłem w grupie, w której mieliśmy Pick-up’a i wielokrotne pojawiał się taki pomysł. Ale jako broń dla jednej osoby, jest zdecydowane zbyt ciężka do noszenia i aby uzyskać odpowiedni efekt potrzeba sporo kulek.
Rozmowa z Finnem dobiegła końca. Nad pytaniami spędziliśmy trochę czasu, ale jeszcze więcej – bo koło 5-ciu godzin – na rozłożeniu i sesji zdjęciowej repliki. Zdjęcia, które tu widzice, to tylko drobny procent dokumentacji. Wybiórczość jest celowa, ponieważ wspólnie zdecydowaliśmy się pokusić również o jeszcze jeden tekst dotyczący Miniguna. Będzie to znaczne bardziej techniczna recenzja-test repliki. W tym tekście na pewno znajdziecie więcej zdjęć i będziecie mogli zajrzeć do środka Miniguna.
Na koniec chciałabym podziękować przede wszsytkim firmie ActionSportGames oraz Finnowi Clausen za udostępnienie repliki, możliwość przeprowadzenia wywiadu oraz szczegółowe odpowiedzi na pytania. Dziękuję również Alexowi, Manfredowi i HighTowerowi (vandermann) za pomoc przy układaniu pytań; Yazardowi za ostateczną korektę i pytania; a także SiDiemu za wsparcie techniczne i obszerne wyjaśnienia dotyczące nie tylko sfery motocyklowej.
