Już od jakiegoś czasu możemy zauważyć, że firma Lonex stopniowo wprowadza na rynek AEG repliki, wyposażone w system imitacji odrzutu BAW. Repliki te mają stać się alternatywą dla słynących ze swojej realistyki obsługi, ale też wysokiej awaryjności – replik gazowych. Kiedyś miałem okazję pobiegać chwilę z Electric Recoil Gun (ERG) od KWA i muszę przyznać, że frajda ze strzelania była naprawdę niesamowita. Tego samego oczekuję także od Lonexa. Jesteście ciekawi ich propozycji z imitacją odrzutu? Sprawdźcie, jak wypada w naszych testach!
Pierwsze wrażenie po wyciągnięciu repliki z pudełka jest bardzo dobre. Opakowanie jest proste i czarne, bez zbędnych grafik czy zdjęć. Replika jest ciężka, wyważona nieco inaczej niż większość „AEG-ów”, ze względu na system imitacji odrzutu, znajdujący się w kolbie. Replika występuje w dwóch wersjach: krótkiej i długiej. Obie sprawiają wrażenie bardzo dobrze spasowanych. Body nie ma żadnych odczuwalnych luzów czy skrzypień.
Korpus repliki to zmodyfikowany AR 15. W wersji krótkiej jest plastikowy, a w długiej – metalowy. W obu przypadkach mamy do czynienia z obustronnym, stalowym zwalniaczem magazynka i działający bolt catchem. Producent zrezygnował z tradycyjnych, obłych kształtów na rzecz bardziej zaostrzonych, nadających replice bardziej nowoczesny, agresywny charakter. Co ciekawe, wersja metalowa nie posiada atrapy popychacza zamka.
Obie repliki posiadają front w systemie KeyMod. Różnią się nieco od siebie konstrukcją i materiałami, użytymi do ich wykonania.
W wersji krótkiej mamy do czynienia z frontem wykonanym z plastiku. Ma on dość specyficzna budowę: szyna grzbietowa RIS nachodzi na szynę grzbietową upper receiver, co wpływa na lepszą stabilność frontu. Mocowana jest za pomocą dwóch śrub imbusowych na spodzie. Niestety, w tym miejscu nie użyto kleju do gwintu, co powoduje samoczynne rozkręcanie śrub, dlatego polecam zrobić to samemu, zanim front zostanie nam w ręku, a replika na ziemi.
W wersji długiej front wykonany jest z metalu, a przymocowany jest dwoma śrubami. Podobnie jak wersji plastikowej, tylko w tym przypadku śruby te zabezpieczone są klejem do gwintów, dzięki czemu są bardziej stabilne.
Polimerowa, lekka kolba o nowoczesnej konstrukcji jest wypadkową MFT minimal stock od Battlelink i MagpulPTS ACS. Wygodnie obsługuje się ją z demontowanymi bakami policzkowymi, w których, opcjonalnie, możemy zmieścić baterie i, ewentualnie, MOSFET pod rozkładaną stopką kolby.
Przyrządy celownicze typu flip-up są wykonane z polimeru i mają przyjemną chropowatą fakturę, są demontowalne i posiadają w pełni regulowalną blokadę pozycji rozłożonej.
Lufa zewnętrzna w obu przypadkach wykonana jest ze znalu. Co ciekawe, w przeciwieństwie do metalowej, plastikowa wersja repliki została wyposażona w imitację niskoprofilowego kolanka gazowego wraz z rurą gazową. W naszym egzemplarzu śrubki mocujące kolanko poluzowały się od wstrząsów. Proponuję zatem podkleić je klejem do gwintu. Urządzenie wylotowe to standardowy, lewoskrętny, szczelinowy tłumik płomienia. Jest bardzo lekki, a wykonany najprawdopodobniej ze znalu.
Chwyt pistoletowy został wykonany z polimeru. Jest bardzo wygodny, inspirowany konstrukcją chwytu pistoletowego typu MOE i posiada ergonomiczne wgłębienia na dłoń o chropowatej, antypoślizgowej fakturze.
Replika metalowa wyposażona jest w stalowy magazynek Hi-cap typu STANAG o pojemności 360 kulek, który wygląda bardzo solidnie. Nakręcany za pomocą linki ukrytej na spodzie pod klapką, działa bardzo szybko i skutecznie. Jest nieco dłuższy od typowego magazynka emkowego. Na jednym, pełnym nakręceniu jesteśmy w stanie wystrzelać praktycznie wszystkie kulki. Na denku magazynka widnieje grawer z logiem i oznakowaniem producenta. W wersji krótkiej mamy do czynienia z magazynkiem typu Hi-cap wykonanym z plastiku, także nakręcanym za pomocą linku ukrytej pod wysuwaną klapką.
Rozkładanie repliki
Replika została zbudowana w oparciu o znany system TM. Po wybiciu przedniego pinu zsuwamy upper receiver, ale żeby to zrobić, musimy sobie pomóc, poruszając dźwignię przeładowania. Pin tylny jest rozkręcany. Uważam to za dobre rozwiązanie, biorąc pod uwagę egzemplarze bez systemu blow-back, w których pin lubił się wysuwać podczas strzelania serią. Po rozsunięciu repliki mamy dostęp do komory hop-up i lufy.
Komora hop-up jest bardzo szczelna, posiada regulację w formie pierścienia (podobnie do G36), co umożliwia precyzyjną regulację docisku na gumkę hop-up. Gumka hop-up jest standardowa, czarna o średniej twardości. Podczas pierwszej rozgrywki potrzebowała trochę czasu, żeby się rozgrzać, ale później pracowała należycie, kręcąc odpowiednio od pierwszego strzału. Producent zastosował w replice tradycyjny, okrągły, gumowy dystanser. Pomimo tego, że okienko dystansera wydaje się być ciasne, jesteśmy w stanie zamontować dystanser typu H bez żadnych modyfikacji.
Replika krótka została wyposażona w standardową lufę wewnętrzną o długości 285 mm, a długa – w 350-milimetrową lufę mosiężną, sfazowaną od strony wylotowej.
System symulacji odrzutu mieści się w prowadnicy kolby, a zbudowany jest z bezwładnika, sprężyny powrotnej, imitacji zderzaka oraz nasady, przenoszącej energię z tłoka. Dodatkowo dostajemy działający mechanizm electric blow-back (EBB), który porusza imitację zamka. Przykład działania można zobaczyć na filmie poniżej:
Aby dostać się całkowicie do gearboxa musimy zdemontować system blow-back, znajdujący się w kolbie, oraz ściągnąć prowadnicę kolby. Na okablowanie producent przeznaczył miejsce pod szyną blokady pozycji kolby.
Gearbox to metalowy, wzmocniony V2 od Lonexa z wyjściem na działający system EBB. Do skręcenia zostały użyte śruby na klucz imbusowy. Niestety, śruba, znajdująca się najbliżej silnika, była tak mocno skręcona/sklejona, że do jej odkręcenia trzeba było użyć dremelka. Problem ten tyczy się obu replik, a także mojego prywatnego egzemplarza. Żeby uniknąć cięcia śruby, proponuję podczas demontażu ogrzać ją separatorem lub zapalniczką, zanim ją zniszczymy. Czemu tak się dzieje? Trudno znaleźć odpowiedź na to pytanie. Dziwi mnie fakt, że replika ma inne, bardzo wrażliwe punkty, które mogą samoczynnie się rozkręcać, a nie zostały zabezpieczone
Wnętrze gearboxa prezentuje się rewelacyjnie. Wyjątkową szczelność układu zapewnia aluminiowa głowica tłoka, lekki cylinder typu drugiego, aluminiowa, uszczelniona głowica cylindra oraz polimerowa dysza o długości 21,3 mm. Polimerowy, niebieski popychacz dyszy wygląda dosyć solidnie. Tłok polimerowy, posiada 13 zwężonych zębów stalowych.
Zębatki oznakowane logiem Lonex skąpane są w stosunkowo dużej ilości smaru. Producent zdecydował się użyć zębatek heliakalnych, co przekłada się na bardzo dobrą kulturę pracy oraz większą wytrzymałość mechanizmu. Zębatka tłokowa dodatkowo posiada metalowy, okrągły opóźniacz listwy popychacza, co powoli staje się standardowym elementem stockowych zębatek i przekłada się na zmniejszenie zużycia listwy oraz lepsze podawanie kulek przy wysokiej szybkostrzelności.
Silnik jest nietypowy w swojej budowie: nie przypomina ani typu długiego, ani krótkiego. Jego magnesy są dosyć słabe, ale wystarczają do pracy repliki bez tuningu. Jeśli chcielibyśmy polepszyć osiągi repliki, bez problemu możemy dopasować do niej silnik typu długiego.
Okablowanie posiada izolację PCV i jest sztywne. Zakończone jest typowym wtykiem Mini Tamiya i należycie spełnia swoje zadanie.
Strzelanie
Strzelanie z repliki Lonexa z systemem BAW daje niesamowitą satysfakcję. Odrzut jest wystarczająco duży i robi bardzo przyjemne wrażenie. Z przyczyn oczywistych replika jest głośna, co daje przewagę psychologiczną na polu walki. Obie repliki generują 440-450 fps, czyli prędkość wystarczającą do skutecznej walki na średnim i długim dystansie. Szczelność układu i dobre osiowanie przekłada się tu na bardzo dobrą celność. W wersji plastikowej zauważyłem luzowanie dźwigni przeładowania, spowodowane wstrząsami. W niczym to nie przeszkadza, ale może irytować, podobnie jak samo rozkręcanie śrub montażowych. Sugeruję użyć do niektórych kleju do gwintów. Warto dodać, że w obu replikach można łatwo zdemontować system imitacji odrzutu, a osiągi i tak pozostaną na tym samy poziomie.
Podsumowanie
Przyznam, że trudno mi jednoznacznie ocenić tę replikę. Obie jej wersje są bardzo wygodne w użytkowaniu i świetnie wyglądają, tak samo też strzelają. System imitacji odrzutu działa wyśmienicie i dostarcza wiele przyjemność podczas strzelania. Jednak replika ma kilka wad, o których nie sposób zapomnieć. Problem niezabezpieczonych śrub, samoczynnie rozkręcających się od wstrząsów czy brak atrapy kolanka gazowego dziwi, biorąc pod uwagę prawdopodobne założenia producenta, który chciał stworzyć jak najwierniejszą replikę broni z realistycznym odrzutem i ruchomym zamkiem. Repliki mają swoje minusy, ale przyjemność strzelania z nich sprawia, że warto zwrócić na nie uwagę i poważnie się nad nimi zastanowić.
