TROCHĘ HISTORII

M14 EBR (Enhanced Battle Rifle) stanowi wersję rozwojową popularnego i używanego do dziś karabinu M14, która opracowana została na wniosek US Navy SEALs, ponieważ właśnie ta jednostka zgłosiła zapotrzebowanie na bardziej ergonomiczną i nowocześniejszą wersję karabinu M14.

Pierwsze prace nad prototypami rozpoczęto w roku 2000. Współpracę podjęli: producent luf Mike Rock (Mike Rock Rifle Barrels Inc.) oraz inżynier Jim Ribordy. Podczas testów prototyp wykazał się dużą efektywnością, jednakże cechą dyskwalifikującą była nadmierna głośność strzałów. W roku 2003 Ron Smith (Smith Enterprises Inc.) stworzył własną wersję M14 Enhanced Battle Rifle (MK14 SEI Mod 0). Broń została przyjęta przez wojskowych znacznie lepiej niż pierwszy projekt. Zapadły decyzje o stworzeniu, na bazie tego modelu, karabinu M14 EBR we współpracy z firmą Springfield Armory Inc., która dostarczała niezbędne elementy mechanizmu, oraz Naval Surface Warfare Center Crane Division.

Broń wykorzystuje standardową lufę i mechanizm karabinu M14, ale posiada aluminiowy korpus, teleskopową kolbę, chwyt pistoletowy, zestaw szyn Picatinny, odmienną podstawę muszki i bardziej efektywny hamulec wylotowy zamiast standardowego tłumika płomienia. Pierwszą jednostką wyposażoną w EBR byli United States Navy SEALs, w 2004 roku. Następnie broń trafiła do służby w amerykańskiej Straży Przybrzeżnej. Wprowadzana jest również w armii i jednostkach Marines.
Cywilne wersje tej broni, strzelające w trybie semi-automatic, produkowane są przez Fulton Armory, a także Smith Enterprise Inc. oraz Sage International.

Natomiast firma Troy Industries wyprodukowała replikę modularnego systemu EBR Naval Surface Warfare Center Crane Division, nazwaną Troy Modular Chassis System, która może być montowana na karabinach M1A lub M14.

OPAKOWANIE

Nabywca otrzymuje replikę w pełnym opakowaniu tekturowym, w formie "walizki" z plastikowym uchwytem. Opakowanie jest proste graficznie, ale estetyczne.

Utrzymane jest w kolorystyce lekko zgaszonej zieleni. Umieszczono na nim (na wierzchu i bokach) nazwę oraz logo producenta. O modelu i typie, znajdującej się w środku repliki, informuje kolorowa naklejka.

W opakowaniu, razem z repliką, znajdują się: magazynek typu hi-cap, paczka kulek, wycior, plastikowa czerwona zatyczka lufy oraz instrukcja.

Dołączona do zestawu kolorowa instrukcja, w języku angielskim, jest czytelna i bardzo estetycznie zaprojektowana. Szczegółowo wyjaśnia zasady obsługi i konstrukcję repliki M14 EBR, za pomocą dokładnie opisanych schematycznych rysunków.

Przenoszenie repliki typu EBR, nawet w takim opakowaniu, nie jest lekkie, gdyż znacznie ciąży ona na jedną stronę czyli na tył (w stronę cięższego niż lufa korpusu). Jednak walizkowa forma pudła znacznie ułatwiłaby transport karabinu, gdyby wykonane ono zostało prawidłowo. Niestety opakowanie nie spełnia prawidłowo funkcji zabezpieczenia repliki. Zastosowano niedostatecznie twardą (grubą) tekturę, która zaczęła zginać się i pękać. Dodatkowo klapa tekturowej "walizki" ma tendencję do otwierania się podczas niesienia, pod ciężarem zawartości, co jest wynikiem umieszczenia klapy od spodu - zamiast u góry - po tej samej stronie co uchwyt transportowy.

Uszkodzenia zewnętrznego opakowania (tektury) powstały w głównej mierze pod naciskiem od wewnątrz, w efekcie zastosowania przez producenta niewłaściwej wkładki. Replikę i akcesoria umieszczono w wyprasce z bardzo cienkiego tworzywa, przypominającej wakuformę. Ponieważ karabin jest zbyt ciężki do takiej wkładki - plastik popękał w trakcie transportu.

Spowodowało to przemieszczanie się repliki i akcesoriów wewnątrz pudła oraz rozerwanie plastikowego woreczka z kulkami, które luźno "latały" po całym opakowaniu. Dodatkowo połamane kawałki plastikowej wkładki, także przemieszczające się w opakowaniu, groziły porysowaniem powierzchni repliki.

Naszym zdaniem plastikowa wypraska całkowicie nie nadaje się do transportu repliki o gabarytach oraz wadze EBR i producent powinien zastosować tradycyjną wkładkę styropianową, która prawidłowo zabezpieczy karabin oraz akcesoria.

Po naszych uwagach producent obiecał poprawić problem z opakowaniem.

PIERWSZE WRAŻENIE

Wykonanie zewnętrzne repliki EBR G&G plasuje się na bardzo wysokim poziomie jakości.

Spasowanie karabinu jest ogólnie bardzo dobre. Jedynie buffer plate oraz dźwignia selektora umieszczone są dość luźno. W efekcie buffer plate wydaje czasem niepotrzebne dźwięki, przy gwałtowniejszym poruszaniu repliką.

Replika EBR Long nie jest karabinem dla osób słabych. Waga i gabaryty karabinu od razu robią wrażenie na użytkowniku. Z jednej strony znaczna waga jest zaletą, ponieważ spory ciężar karabinu zwiększa realizm użytkowania repliki. Z drugiej stony jest to replika dla osób przyzwyczajonych, co najmniej, do ciężaru lżejszych replik broni wsparcia. Należy bowiem pamiętać, że zastosowanie optyki oraz dwójnogu dodatkowo powiększy wagę samego karabinu.

Użytkownicy o małych dłoniach mogą również mieć problem z wygodnym uchwytem. Odległość języka spustowego od chwytu pistoletowego preferuje raczej osoby o dłuższych palcach spustowych.

Replika ma kolor czarny matowy. Jedynie prowadnice kolby, osłona spustu i uszy do zawieszenia mają kolor grafitowy. Elementy plastikowe mają również kolor czarny, matowy. Jak każda M14 - także wersja EBR G&G ma piękny dźwięk przeładowania zamka.

WYGLĄD ZEWNĘTRZNY

 

Porównanie parametrów:

Wymiary oryginalnego M14 EBR 

Długość: 989 mm. Długość lufy: 457 mm. Waga: 5100 g.

Wymiary repliki M14 EBR G&G

 Długość: 1000 mm (1193,8 mm z maksymalnie rozłożoną kolbą). Długość lufy: 430 mm (lufa wewnętrzna długości 510 mm). Waga: 4500 g.

Pod względem wyglądu replika sprawia doskonałe wrażenie. Bardzo dobrze odwzorowuje ostry pierwowzór, a zastosowane przez producenta materiały nie budzą żadnych zastrzeżeń. Waga repliki jest wprawdzie niższa niż pierwowzoru, ale na pewno żaden użytkownik nie będzie narzekał, że jest za niska.

Poziom jakości wykonania elementów karabinu jest bardzo wysoki. Części metalowe czerniono chemicznie.

Wiekszość części metalowych repliki wykonano z aluminium. Części stalowe wskazują, na zdjęciu, małe magnesy. Ze stali wykonano: uchwyty zawieszenia, osłonę spustu i blokadę spustu (bezpiecznik), selektor ognia, zwalniacz magazynka, dźwignię blokującą poduszkę policzkową oraz wszystkie piny i śruby. Stalowa jest również skorupa magazynka.

Stalowe uchwyty zawieszenia: przedni (umieszczony z lewej strony frontu, nad boczną szyną RIS) i tylny (dwustronny).

Tworzywo, z którego wykonano elementy plastikowe, ma bardzo dobrą jakość. Chwyt przedni ma delikatną fakturę na swojej powierzchni, dzięki czemu uchwyt dłonią jest znacznie stabilniejszy i ręka nie ślizga się na łożu. Chwyt pistoletowy również posiada fakturę na powierzchni tworzywa. Jest pusty w środku, przykręcony dużą śrubą imbusową. Z lewej strony chwytu, u góry, umieszczona jest nazwa producenta repliki.

Przyrządy celownicze wykonano prawidłowo i estetycznie. Ustawienia muszki można, ale w bardzo niewielkim zakresie, regulować w poziomie.

Oznaczenia nastaw przeziernika. Przeziernik regulowany jest w pionie (pokrętło lewe) i w poziomie (pokrętło prawe).

Urządzenie wylotowe można odkręcić razem z podstawą muszki. Pod nim znajduje się gwint z nakręconym metalowym pierścieniem, jednak zastosowanie klasycznego airsoftowego tłumika dżwięku (czy innego urządzenia wylotowego) nie jest możliwe, ponieważ gwint lufy repliki ma inny skok zwojów.

Bezpiecznik, działający na zasadzie mechanicznej blokady spustu, znajduje się z przodu osłony języka spustowego. Przesunięcie dźwigni w stronę spustu blokuje replikę. Przesunięcie dźwigni w stronę lufy - odbezpiecza karabin.

Moduł spustowy blokowany jest w korpusie zatrzaskowo, dzięki czemu łatwo można go wymontować. Ponowne włożenie zespołu spustu wymaga nieco siły i cierpliwości, aby precyzyjnie wpasować go we właściwe miejsce.

Selektor ognia posiada dwie nastawy: semi-auto i full-auto. Nie ma on żadnych oznaczeń. Dźwignia selektora obraca się w zakresie 180 stopni: w nastawie full-auto występ dźwigni znajduje się w górnym położeniu, natomiast w nastawie semi-auto występ dźwigni znajduje się na dolnym położeniu.

Kolba repliki osadzona jest stabilnie. Luz na prowadnicach jest minimalny, nie ma żadnego wpływu na stabilność repliki podczas strzelania. Kolba regulowana jest na długość w znacznym zakresie. Rozsunięcie kolby możliwe jest po wciśnięciu płaskiej, karbowanej dźwigni (zatrzask kolby) znajdującej się z tyłu korpusu, za chwytem pistoletowym. Jak we wszystkich EBRach dostęp do zatrzasku kolby jest trochę utrudniony.

Stopka kolby jest gumowa (osadzona na metalowej ramie) dzięki czemu składanie się z karabinu jest wygodne. W testowanym egzemplarzu stopka kolby była niedokręcona i lekko poruszała się na boki, co wymagało dokładniejszego dokręcenia (widocznych na zdjęciu) dwóch śrub.

Poduszka policzkowa wykonana jest z wytrzymałego tworzywa. Jest ona regulowana na wysokość. Aby podnieść lub opuścić poduszkę policzkową należy odciągnąć dźwignię znajdującą się po prawej stronie, tuż przy stopce kolby i wcisnąć mały pin, znajdujący się z boku - u dołu przy stopce kolby. Każdorazowe wciśnięcie pinu umożliwia przesunięcie poduszki policzkowej o jeden poziom w górę lub w dół. Tego typu regulacja jest niestety dość niewygodna jeśli chcemy szybko zmienić położenie poduszki policzkowej.

BOLT CATCH

Replika posiada funkcjonujący bolt catch, który blokuje atrapę zamka w tylnym położeniu (po odciągnięciu suwadła). Aby zablokować zamek w tylnym położeniu należy, podczas odciągania suwadła, trzymać przycisk zwalniacza zamka wciśnięty. Ponowne wciśnięcie przycisku (do góry) powoduje zwolnienie zamka.

ZASILANIE

Replika posiada wyjście z wtykiem typu Tamiya large. Akumulator typu large mieści się w chwycie z tworzywa, jednak jego umieszczenie w replice i ponowne założenie chwytu jest utrudnione ze względu na konieczność właściwego ułożenia kabli i bezpiecznika. Dużo łatwiej jest zastosować mniejsze akumulatory, typu dzielony stick lub LiPo.

OZNACZENIA

Replika EBR G&G posiada oznaczenia firmy SAGE. Oznaczenia te umieszczone są po prawej stronie korpusu.

Replika posiada również numer seryjny, umieszczony z tyłu, u góry, na komorze zamkowej. Są tam także inne napisy: nazwa producenta repliki oraz modelu broni i oznaczenie kalibru. Oznaczenia są wklęsłe (niebarwione). Bicia numeryczne znajdują się również na blaszce imitującej zamek.

MAGAZYNEK

Magazynek repliki to hi cap, o pojemności 470 BB.

Magazynek włożony do gniazda ma dość spory luz na boki. Skorupa magazynka wykonana jest ze stali. Na jego spodzie umieszczono nazwę producenta repliki oraz oznaczenie typu magazynka.

Wygląd gniazda magazynka.

Magazynek wpasowuje się w gniazdo dość ciężko i należy zwrócić uwagę czy właściwie się w nim zatrzasnął. Płynne wkładanie magazynka do gniazda wymaga pewnej wprawy.

WYGLĄD REPLIKI CZĘŚCIOWO ROZŁOŻONEJ

Zespół cylindra/tłoka gazowego (gas cylinder piston).

ROZKŁADANIE

 

Rozkładanie repliki najlepiej rozpocząć od wyjęcia modułu spustowego, który odblokowujemy odciągając w dół osłonę spustu. Jeśli chcemy zdemontować kolbę odkręcamy dwie śruby przechodzące przez końce prowadnic i wysuwamy kolbę z łoża. Demontowanie frontu zaczynamy od odkręcenia śrub imbusowych trzymających górną część frontu (grzbietową szynę RIS). Następnie odkręcamy dwie śruby umieszczone po bokach dolnej części frontu (korpusu) i wyjmujemy lufę wraz z gearbox'em przesuwając do góry i do przodu.

Wykręcamy dwie śruby znajdujące się z przodu gearbox'a, u dołu, w sąsiedztwie dyszy, dzięki czemu możemy odłączyć zespół lufy zewnętrznej (wraz z lufą wewnętrzną i komorą) od gearbox'a. Po wyjęciu lufy można usunąć suwadło i blaszkę atrapy zamka.

Lufa wewnętrzna wraz z komorą HU nie jest przykręcona, lecz wciśnięta w lufę zewnętrzną. Aby oddzielić gearbox od górnej części korpusu repliki należy wybić pin mocujący bolt catch i wyjąć przycisk zwalniacza zamka, pod którym znajduje się śruba łącząca zamek z GB.

Odkręcamy ją wraz z dwiema śrubami znajdującymi się po prawej stronie górnej części korpusu.

BUDOWA WEWNĘTRZNA

1. Gearbox

 Gearbox sprawia bardzo solidne wrażenie, jest ciężki i masywny.

Buffer plate zdejmujemy po lekkim przekręceniu dźwigni selektora.

Przy gearbox'ie znajduje się dosyłacz kulek, który wyjmujemy, gdyż nie jest przymocowany.

Silnik nie posiada żadnych oznaczeń. Umieszczony jest w specjalnym koszyku, zamocowanym do gearbox'a przegubowo (ułatwia to umieszczenie silnika w korpusie repliki). Silnik zafoliowano wraz z koszykiem.

Gearbox posiada z przodu pin łaczący, który należy wybić przed rozkręcaniem szkieletu. Nie ma potrzeby całkowitego wybijania tego pina, a jedynie na tyle aby móc rozdzielić połówki szkieletu.

Łożyskowanie GB jest kulkowe, 7mm. Zębatki wykonane są ze stali, i spodkładkowane prawidłowo. Zębatka silnikowa ma 5 zębów przeciwpowrotnych.

Zastosowano sprężynę o niejednakowym skoku zwojów i szlifowanych czołach.

Prowadnica sprężyny jest plastikowa, jedynie występy ustalające ją w gearbox'ie są stalowe. Prowadnica jest łożyskowana.

Tłok jest standardowy, o solidnej konstrukcji, z pierwszym zębem metalowym. Głowica tłoka jest łożyskowana.

Cylinder mosiężny typu "0".

Zespół cylindra i tłoka wykazuje średnią szczelność, tutaj mogłoby być lepiej. Natomiast dysza, o długości 25 mm, jest szczelna mimo, iż nie jest dodatkowo uszczelniona.

Gearbox wyposażony jest w zwalniacz antyreversala, z którego możemy skorzystać przed rozkręceniem GB.

Antyreversal:

Ze względu na konstrukcję gearbox'a, nie polecamy jego rozbierania osobom nie mającym w tym względzie odpowiedniego doświadczenia.

2. Komora hop up i lufa wewnętrzna

 Komora HU jest metalowa. Zielona gumka działa poprawnie, HU w replice funkcjonuje prawidłowo.

Na górnej powierzchni gearbox'a, w sąsiedztwie komory HU, umieszczono schemat kierunków regulacji. Regulacji HU dokonujemy po odciągnięciu suwadła, za pomocą, widocznego na zdjęciu, pierścienia z występami. Regulacja hop up jest płynna i działa bardzo dobrze.

Stockowa lufa wewnętrzna ma długość 510 mm. W testowanym egzemplarzu wycięcie lufy, w które wchodzi zgrubienie gumki HU, wykonane było nierówno i wymagało przeszlifowania.

STRZELANIE

Wrażenia ze strzelania są pozytywne. Praca mechanizmu repliki jest prawidłowa, karabin strzela płynnie, a dźwięk strzału jest przyjemny dla ucha. Replika, niestety ma dość spory rozrzut. Natomiast stockowy zasięg bardzo pozytywnie nas zaskoczył. Spust jest dość twardy, a jego kanciasty przekrój sprawia, że po dłuższym strzelaniu palec spustowy może trochę boleć.

TESTY

1. Pomiar fps i energii

Pomiar prędkości początkowej i energii wykonano na wagomiarze 0,2 g BB, użyto kulek marki Blaster.

Prędkość początkowa generowana przez testowaną replikę na 0,2 g BB wynosi 412 fps, a energia 1,4 J. (Wyniki podano jako uśrednienie serii pomiarów . Zastosowano chrono gen.2, firmy MadBull.)

Wagomiar        fps          m/s          energia
0,2 g              412          126            1,4 J

2. Test celności i skupienia na dystansach 40 m oraz 50 m.

Test przeprowadzono używając tarczy sylwetkowej z centralnie umieszczonym celem formatu A4. Do pomiarów odległości użyto taśmy mierniczej. Strzały oddano w seriach po 10. Użyto kulek 0,25 g marki Blaster.

Na dystansie 40 m uzyskano 8/10 trafień w sylwetkę, z czego 2/10 trafień w A4.  

Na dystansie 50 m 1/10 strzałów trafił w cel A4, a w sylwetkę 5/10.

3. Pomiar ROF.

Szybkostrzelność, mierzona na akumulatorze 8.4 V, wynosi 9.4 BB na sekundę, czyli 564 BB na minutę.

4. Pomiar zasięgu skutecznego i maksymalnego.

Zasięg skuteczny, przy którym połowa oddanych strzałów trafia w sylwetkę, wynosi 55 m.

Zasięg maksymalny wynosi 70 m.

PODSUMOWANIE

 

Replika GR14 H.B.A.-L, produkcji Guay Guay, zewnętrznie prezentuje się bardzo dobrze i pod tym względem powinna w pełni zadowolić każdego nabywcę. Wykonanie elementów wewnętrznych i praca mechanizmu również plasują się na dobrym poziomie. 

Solidny gearbox oraz prędkość początkowa pocisku ponad 400fps, stanowią właściwą bazę do tuningu i stworzenia z tej repliki airsoftowej snajperki. Karabin już stockowo oferuje bardzo dobre osiągi pod względem zasięgu skutecznego i maksymalnego. Skupienie nie jest wprawdzie najlepsze, ale zastosowanie lufy precyzyjnej może poprawić ten parametr.

EBR firmy G&G można polecić wszystkim graczom zainteresowanym replikami broni amerykańskiej i miłośnikom M14, a zwłaszcza rekonstruktorom amerykańskich jednostek wojskowych, jak choćby US Navy SEAL.

Szkoda jedynie, że obraz całości psuje kiepskie pod względem wytrzymałości i zabezpieczenia repliki opakowanie, ale mamy nadzieję, że producent poprawi to niedociągnięcie. A, koniec końców - w ostatecznym wyborze repliki opakowanie nie ma w zasadzie znaczenia.





Plusy:

+ full metal

+ wysoka jakość wykończenia

+ wysoka jakość zastosowanych materiałów

+ bardzo dobre odwzorowanie oryginału

+ licencjonowane oznaczenia

+ funkcjonujący zatrzask zamka (bolt catch)

+ duży zasięg skuteczny i maksymalny w stocku

Minusy:

- opakowanie nie spełnia właściwie swoich funkcji

- waga trochę mniejsza niż waga oryginału

- niektóre elementy niedokładnie dokręcone (np. stopka kolby)

- dość duży luz boczny magazynka w gnieździe

Replikę testowaliśmy dzięki uprzejmości firmy Guay Guay:

Źródła zdjęć wersji palnej:

www.armyproperty.com

www.armytimes.com

www.actionsoldier.it