Wstęp
Każdy maniak ASG rozpoczynający swoja przygodę, kupuje broń, ochronę oczu no i oczywiście ubranie, wybór oczywiście najczęściej pada na mundur. Nie ma zasad i regulacji prawnych w ASG określających jak gracze mają się ubierać. Wielu z nich wzoruje się na już istniejących organizacjach militarnych, wojsku lub policji. Wiele lat temu, gdy stawiałem pierwsze kroki w tym sporcie, zainteresowałem się Bundeswehrą i postanowiłem ściśle odwzorowywać jej żołnierza pod względem umundurowania, uzbrojenia i oporządzenia.
Na początek kilka słów wprowadzenia i informacji o Bundeswehrze. Bundeswehra jest określeniem sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec. Za oficjalną datę utworzenia sił zbrojnych Bundeswehry uważa się 12 listopada 1955 roku. Wówczas, w 200 rocznicę urodzin pruskiego reformatora generała Scharnhorsta, 101 ochotnikom wstępującym do wojska wręczono nominacje na żołnierza armii RFN (dla zainteresowanych zbieżność z nazwami grup warownych MRU, poszczególne grupy warowne nosiły w nazwie nazwiska pruskich generałów).
Od 1 kwietnia 1956 roku te siły zbrojne nazywane są Bundeswehr. Trzy miesiące później stała się ona armią poborową, której trzon stanowili żołnierze zawodowi, a główną siłę poborowi, odbywający służbę zasadniczą. Od 1975 roku na zasadzie dobrowolności mogły służyć również kobiety - początkowo w służbie sanitarnej, a na dzień dzisiejszy we wszystkich rodzajach tych sił zbrojnych. Dzisiaj Bundeswehra uczestniczy w misjach zagranicznych, stabilizuje sytuacje kryzysowe, zapobiega konfliktom oraz niesie pomoc humanitarną, w różnych państwach tego świata, zawsze tam gdzie jest potrzebna. Od ponad 50 lat charakteryzuje ją motto "Entschieden für Frieden", tzn zdecydowani na pokój.
Bundeswehra występuje jako instrument kompleksowo określonej, daleko naprzód patrzącej polityki bezpieczeństwa i obrony Republiki Federalnej Niemiec, a w ostatnich latach Unii Europejskiej. Zabezpiecza zagraniczną polityczną zdolność do czynności prawnych; zapewnia wkład w stabilność europejską i światową; dba o narodowe bezpieczeństwo i obronę granic; przyczynia się do obrony i wspomagania sojuszników; popiera międzynarodową współpracę i integrację.
Zadania Bundeswehry są prowadzone w ramach wymogów określonych w konstytucji i celów niemieckiej polityki bezpieczeństwa i obrony. Są to:
<ul> <li>zapobieganie międzynarodowym konfliktom i pokonywanie kryzysów wliczając walkę przeciw międzynarodowemu terroryzmowi;</li> <li>wspieranie partnerów - sojuszników;</li> <li>ochrona Niemiec i narodu niemieckiego;</li> <li>ratunek i ewakuacja;</li> <li>współpraca, partnerstwo i kooperacja;</li> <li>posiłkowa służba pomocnicza (podczas katastrof i wypadków).</li> </ul>
Bundeswehra dzieli na następujące siły zbrojne:
<ul> <li>wojsko lądowe (Heer);</li> <li>siły powietrzne (Luftwaffe);</li> <li>marynarkę wojenną (Marine);</li> <li>centralną służbę sanitarną;</li> <li>wsparcie sił zbrojnych.</li> </ul>
Po tej skromnej dawce ogólnych informacji skoncentruję się na opisie munduru bojowego (polowego) zwykłego żołnierza wojska lądowego, który - moim zdaniem - najbardziej odpowiada potrzebom graczy ASG.
Wybór mundurów używanych przez siły zbrojne RFN jest duży i istnieje wiele specjalistycznych wzorów, nieprzeznaczonych dla zwykłego żołnierza, dlatego też spróbuje przybliżyć Wam modele podstawowe, najłatwiej dostępne z demobilu. Właśnie ogólna dostępność i stosunkowo niska cena "używek", a dla bardziej majętnych graczy nawet możliwość zakupu nowych mundurów - czyni je bardzo atrakcyjnymi.
Dostępne są używane mundury oraz dodatki i wyposażenie, a nawet sprzęt specjalistyczny (np. radiowy) Bundeswehry, wszystko w cenach utrzymujących się w granicach zdrowego rozsądku.
Zanim jednak przedstawię opis podstawowego narzędzia żołnierza BW, jakim jest mundur polowy, zacznę od "wyprawki", jaką otrzymuje świeżo wcielony obrońca granic naszego zachodniego sąsiada, w pierwszych dniach po przybyciu do jednostki.
Cześć z nich szczegółowo opiszę w kolejnych artykułach pod kątem ich przydatności w ASG.
Każdy żołnierz Bundeswehry otrzymany ekwipunek umieszcza w szafie zwanej "spintem", według ściśle określonych zasad. Zmiany w rozmieszczeniu regulowane są przez szefa danej kompanii, a cały ekwipunek żołnierza jest zawsze podzielony na tzw. spint i plecak alarmowy, który znajduje się przed lub obok łóżka żołnierza.
Zaczynamy więc układanie wyposażenia w spincie od górnego lewego rogu... Na szafę kładziemy: hełm kewlarowy "SZUBERT" z pokrowcem dwustronnym flecktarn - lato / biały- zima, gumowe ochraniacze ABC na buty, w które wsadzamy jedną parę trzewików, worek marynarski, a w środku mały plecak, gumowa torba ABC z maską M65, filtoropochłaniaczem, zestawem do prowadzenia natychmiastowej likwidacji skażeń, rękawiczkami ochronnymi, oraz poncho (czyli podgumowaną narzutkę). W wypadku wady wzroku żołnierza, otrzymuje on również szkła korekcyjne do maski P-gaz, na koniec śpiwór.
Górna półka w spincie: zielony sweter BW, niebieskie koszule z długim rękawem pod krawat, 2 niebieskie koszule z krótkim rękawem, 2 białe podkoszulki, 4 zielone podkoszulki z krótkim rękawem, 1 z długim rękawem na zimę, 2 pary białych skarpetek sportowych, 2 pary czarnych skarpetek do munduru wyjściowego, 4 pary długich zielonych skarpet, 4 pary majtek, kalesony, dwie czapki polowe, dwa berety, czapka zimowa.
Wieszak: kombinezon roboczy tzw. czarnuch, zestaw gore-tex dwuczęściowy, 2 kurtki typu parka, koszule polowe, 4 pary spodni, podpinka do parki, ocieplacz do spodni, płaszcz do munduru wyjściowego, siwa marynarka od munduru wyjściowego wraz ze spodniami.
Elementy spintu od góry od prawej strony:
<ul> <li>szafka na rzeczy osobiste zamykana na kłódkę: dokumenty, przybory do pisania, znaczki na listy, zdjęcie żony lub kochanki</li> <li>szafka na przybory: bidon z kubkiem i pokrowcem, torba z następującą zawartością: menażka, kocherek na paliwo stałe, zapałki, niezbędnik, metalowa, szczelna puszka na produkty spożywcze itp. zapasowe wężyki do bidonu ABC, racja żywnościowa, scyzoryk Bundeswehry</li> <li>półka na przybory higieny osobistej: miejsce na kosmetyczkę, pastę do zębów, mydło, szczoteczkę, obcinaczkę do paznokci, szampon, prywatny ręcznik</li> <li>półka na cywilne ciuchy</li> <li>półka na odzież sportową: dres sportowy niebieski, 2 podkoszulki niebieskie, 2 pary krótkich niebieskich spodenek, kąpielówki</li> <li>szuflada: przybornik do szycia, zestaw do czyszczenia butów, saperka w pokrowcu, 4 chusteczki do nosa wielorazowego użytku, chusta zielona trójkątna, szalik wełniany do płaszcza wyjściowego, opatrunek osobisty duży i mały, rękawiczki skórzane letnie, rękawiczki skórzane zimowe, grube rękawice zimowe, okulary ochronne, 2 pary gumek do spodni</li> <li>dolna szuflada: mały notes, ołówek najlepiej od 5b, gumka do mazania, ostrzałka, 2 ładownice, 2 magazynki G36, zestaw do czyszczenia broni, 3 troki uniwersalne, kominiarka - zielona zimowa, szelki, ocieplacz na nerki, czepek do kąpieli</li> <li>półka pod wieszakiem: torba z połową namiotu, plandeka izolacyjna, karimata składana, buty Bundeswehry – trzewiki, buty sportowe na bieżnię</li> <li>podłoga spintu: buty sportowe halowe, czarne skórzane półbuty do munduru wyjściowego, 2 prawidła do butów, niebieskie klapki</li> <li>wieszaki na lewym skrzydle drzwi: dwa zielone ręczniki, niebieski krawat do koszuli wyjściowej, gruby czarny, skórzany pas, zielony, parciany pasek do spodni, czarny, skórzany pasek do spodni wyjściowych, szelki z pasem nośnym. Prawe skrzydło drzwi nie posiada wieszaków. Jest na nim jedynie przykręcone metalowe lusterko.</li> </ul>
Słów kilka o mundurze
O skuteczności ubioru maskującego prawdopodobnie dowiedziały się jako pierwsze w epoce nowożytnej wojska angielskie, toczące zaciekłe walki z Francuzami na terenie Kanady. W szeregach wojsk francuskich służyli bowiem Indianie używający odzieży wykonanej ze skór, co powodowało, że byli mniej widoczni w kanadyjskich lasach niż poddani króla angielskiego noszący charakterystyczne czerwone kurtki z krzyżującymi się na piersiach białymi pasami. Owe elementy umundurowania mówiły jednoznacznie francuskim żołnierzom „tu celować”. Zainspirowani indiańską modą Francuzi wyposażyli oddziały zwiadowców w mundury w kolorze zielonym, co znacznie zmniejszyło prawdopodobieństwo ich wykrycia. Na swoje nieszczęście szybko zapomnieli o tej lekcji, co spowodowało, że żołnierze wychodzący na wojnę w 1914 roku posiadali niebieskie kurtki i czerwone spodnie...
Drugim epizodem, który dał dużo do myślenia, zarówno w dziedzinie umundurowania, jak i taktyki, były wojny w koloniach prowadzone przez Wielką Brytanię. W ich efekcie narodził się jakże dobrze znany wśród wszystkich miłośników militarii kolor – khaki.
Powróćmy jednakże do umundurowania żołnierza Bundeswehry. Ubiór polowy jest najbardziej znanym, bo codziennym, ubiorem żołnierza wojsk lądowych Bundeswehry. Posiada on wzór maskowania Flecktarn B (duży), który został wprowadzony w 1990 roku. Jest on pochodną wzoru maskowania groszkowego noszonego w czasach przedwojennych, a szeroko używanego przez oddziały Waffen SS, co było główną przyczyną społecznej dyskusji dotyczącej wprowadzenia powyższego wzoru do użytku. Po wielu próbach ostatecznie wzór Flectarn wyparł oliwkowy mundur BW. Kamuflaż ubrania polowego składa się z zielonych, brązowych i czarnych plamek w 5 odcieniach (patrz zdjęcie). Jest on idealnie przystosowany do leśno - polnej strefy klimatycznej.
Rozmieszczenie plamek powoduje optyczne wrażenie zlewania się konturów ciała z otoczeniem, przez co wrogowi trudniej "zidentyfikować" żołnierza, co naprawdę sprawdza się w praktyce.
Ubiór żołnierza wojsk lądowych (mundur bojowy – polowy) składa się z:
Mundur polowy składa się z formy podstawowej oraz możliwych ponad 120 dodatków i kombinacji, które celowo pomijam.
Nakrycie głowy
Nakrycie głowy rekrutów stanowi prawie zawsze czapka polowa Flectarn.
Dla żołnierzy, którzy mają za sobą podstawowe szkolenie i są po przysiędze, pierwszeństwo ma beret. Kolor beretu zależy od rodzaju wojsk.
Jedynym wyjątkiem jest piechota górska – Gebirgsjäger, używająca zarówno do munduru polowego jak i wyjściowego czapki strzelców górskich. Żołnierz otrzymuje i używa w trakcie szkoleń lub pełnienia służby, hełm kewlarowy z pokrowcem dwustronnym lato/ zima produkowany przez firmę SCHUBERTH. Jest on stosunkowo łatwo dostępny, lekki i wygodny. W airsofcie można go nosić podczas rozgrywania scenariuszy, ponieważ stanowi świetną ochronę głowy przed ewentualnymi urazami. Hełm jest dostępny w kilku rozmiarach wyrażanych w cm obwodu głowy, np. 55-57 lub 58-60.
Odzież wierzchnia
Na oliwkowy podkoszulek z krótkim rękawem (w zimie z długim rękawem) nakładana jest koszula polowa.
Ma ona klasyczny krój koszuli i posiada, wygodne kieszenie: na piersi i małą na ramieniu, z kieszonkami na przybory do pisania. Nad lewą kieszenią na piersi znajduje się rzep do przypięcia imiennika.
Rękawy są długie i zapinane na rzep.
Koszulę nosi się swobodnie wypuszczoną na spodnie. Na ramieniu umieszczone są pagony, na które zakładamy stopień wojskowy w formie pochewek. Poniżej, na naramienniku od strony rękawa, znajduje się kolorowa tasiemka – splotka. Jej kolor określa, tak jak kolor beretu, rodzaj wojsk.
Koszula zapinana jest na suwak, który znajduje się tylko w jej środkowej części, od pasa do klatki piersiowej. Dodatkowo na całej długości zapinana jest na zatrzaski, zakrywając suwak.
Pod pachami znajdują się małe otworki wentylacyjne.
Koszule występują w wersji letniej i zimowej, różnią się gramaturą, tj. grubością materiału. Występuje również wersja z krótkim rękawem, oraz wersja damska. Jest wygodna i przewiewna, nie krępuje ruchów, pod warunkiem dobrego dobrania rozmiaru. Jako ciekawostkę można dodać, że prawie wszystkie kieszenie munduru polowego są wypełniane wg ściśle określonego planu pakowania, na co zwracana jest szczególną uwaga podczas szkolenia podstawowego (o tym dokładniej w kolejnym artykule).
Kolejnym elementem munduru są spodnie.
Spodnie posiadają standardowe kieszenie po bokach, jedną z tyłu, oraz dwie boczne na nogawkach - wszystkie zapinane na zatrzaski. W prawej kieszeni na nogawce znajduje się wewnętrzna mała kieszonka na scyzoryk. Krój jest prosty i wygodny. Wadą niestety jest brak, w podstawowej wersji, podwójnej warstwy materiału na kolanach i pośladkach, co powoduje szybkie ich przecieranie czy rozerwanie. Szwy są dobre i podwójne. Standartowo spodnie mają guziki do zaczepiania szelek.
Spodnie polowe noszone są w szczególny sposób - nogawki są podwijane do wewnątrz na wysokość cholewki buta i unieruchamiane gumką. Polega to na tym, że spodnie podwija się do wewnątrz, pod założoną na łydkę gumkę. W ten sposób znajdują się nad cholewką buta i swobodnie na nie opadają.
Kupić można również podpinkę ocieplającą pod spodnie, do noszenia której konieczne są szelki! Nogawki podpinki posiadają w dolnej części suwak, umożliwiający zakładanie bez zdejmowania butów.
Dodatkowe uzupełnienie podstawowej formy ubioru polowego stanowią: kurtka polowa typu parka, oliwkowy sweter oraz kurtka przeciwdeszczowa. Kurtka polowa typu parka posiada kaptur, nie posiada ocieplenia i zrobiona jest z grubszego materiału niż koszula.
Dostępna jest podpinka ocieplająca, na którą zakłada się kurtkę. Podpinka ma ściągacze na rękawach, wysoki kołnierz i jest zapinana na suwak.
Parka posiada kieszenie: dwie górne zapinane na zatrzaski, boczne zapinane na suwak, jedną wewnętrzną zapinaną na rzep oraz małą na rękawie. Praktyczne są również małe rozpinane na suwak otwory pod pachami służące do wentylacji, oraz ściągacz w pasie.
Kurtka zapinana jest na suwak, który sięga jednak tylko do pasa. Jest to bardzo praktyczne z uwagi na długość tej kurtki -wyobraźmy sobie problemy przy siadaniu lub kucaniu w terenie, przy kurtce zapiętej na całej długości. Długość parki może być uważana zarówno za jej wadę jak i zaletę. Osobiście uważam to za duży plus, zwłaszcza, jeśli przyjdzie nam siedzieć na ziemi – będziemy dobrze chronieni przed zimnem i wilgocią.
Wielu z was na pewno zastanawiało się do czego służą dwa guziki, występujące na niektórych egzemplarzach, po środku przodu kurtki. Jest to miejsce na przypięcie latarki BW. Mankiety rękawów mają regulowaną na rzep szerokość. Koszula, kurtka i spodnie są zrobione z 80% bawełny i 20% poliestru lub czystej bawełny - w zależności od producenta.
Można je spokojnie prać w temp 60oC. Farba kamuflażu jest trwała i nie spiera się łatwo. Rozmiarówka BW 1-20 określana jest wg tabeli na podstawie wzrostu i obwodu klatki piersiowej dla koszuli i kurtki, a spodni na postawie obwodu pasa. Kupując odzież używaną należy pamiętać, że rozmiar z metki nie musi pokrywać się ze stanem faktycznym.
Sweter w kolorze oliwkowym (swetra nie wolno nosić podczas ćwiczeń oraz w trakcie akcji jako wierzchniego ubioru) zrobiony jest z wełny z małą domieszką poliestru, posiada podwójne obszycie łokci i ramion oraz pojedynczą kieszeń na lewej piersi zapinaną na rzep z miejscem na wyszycie nazwiska.
Koszula, kurtka i sweter przedstawione na zdjęciach, obszyte są regulaminowo wg wzoru jednostki powietrznodesantowej z okresu kontyngentu w Kosowie.
Kurtka przeciwdeszczowa, a właściwie bardzo praktyczny komplet przeciwdeszczowy z gore-texu, składa się ze spodni na szelkach i kurtki. Ubranie jest szyte bardzo obszernie, bo nosi się je na mundurze. Uwaga: występują tylko cztery rozmiary! Wszystkie szwy są podwójne (szyte) i podklejone. Nogawki spodni posiadają w dolnej części boczny suwak, umożliwiający zakładanie bez zdejmowania butów.
Ciekawostką jest również to, że wszystkie widoczne z zewnątrz kieszenie w spodniach są przelotowe i służą do dotarcia do zwykłych kieszeni w mundurze.
Do odzieży wierzchniej zaliczamy ponadto: poncho gumowe - praktyczna tania i prosta alternatywa do kompletu gore - texowego (używana w wojsku również jako połowa namiotu polowego), apaszka / chusta na szyję (można jej użyć do osłony twarzy w rozgrywkach), szelki, rękawiczki, kalesony oraz bielizna.
Możliwe są różne modyfikacje podstawowej formy ubioru polowego. Dodatkowo wg regulaminu wewnętrznego, każdy żołnierz ma prawo dokupić sobie dowolną część umundurowania, jeśli w swojej formie i kolorze nie odbiega ona od regulaminowego odpowiednika.
Buty
Buty BW to prawdziwe dzieło sztuki. Wygodne, nieprzemakalne oraz dobrze dopasowane do naszej strefy klimatycznej zapewniają komfort noszenia o każdej porze roku.
Posiadają one warstwę wodoodporną uzyskaną w wyniku potrójnego uszczelnienia ściegów specjalnym tworzywem wkomponowanym w warstwie wewnętrznej, oraz impregnacji skóry. WG normy wojskowej EN 345 kat. S3 czas przemoknięcia butów BW wynosi 90 minut!
Wnętrze buta posiada miękką skórzaną wyściółkę, na zewnątrz wygodne tzw. szybkie sznurowanie. Poza podeszwą, która jest gumowa, antystatyczna oraz nieaktywna na benzynę i wszelkie oleje, buty są wykonane z kilku warstw skóry wołowej bardzo dobrego gatunku nasyconej trwałym środkiem przeciwgrzybicznym. Między skórami znajduje się układ pianek antyalergicznych. Dodatkowo buty wyposażone są w twardą ochronkę na palce i piętę oraz piankę spełniającą rolę amortyzacji i dodatkowej izolacji w zimie.
Interesująca jest bardzo rozbudowana rozmiarówka tego obuwia, pozwalająca na bardzo dokładne dopasowanie buta do stopy żołnierza. Rozmiar określany jest długością stopy i jej szerokością w palcach w mm, a w niektórych wypadkach również wysokością stopy w podbiciu (np. no 285/105).
Do butów zakładane są wełniane oliwkowe lub szare podkolanówki.
Kombinezon czołgowy
Alternatywą dla zwykłego standardowego munduru jest kombinezon. Osobiście uważam, że jest wygodniejszy i praktyczniejszy od zwykłego munduru i może być, szczególnie na krótkich strzelankach, stosowany jako ochrona zakładana na cywilne ubranie.
Jednoczęściowy kombinezon czołgowy, zamiast munduru polowego, noszą, jak sama nazwa wskazuje załogi czołgów. Różni się on od munduru polowego kilkoma szczegółami: kieszenie nie są zamykane na zatrzask, a na zamek, kieszenie na nogawkach znajdują się nie w górnej ich części, a tuż pod kolanami oraz brakuje kieszeni na ramieniu.
Nogawki spodni posiadają w dolnej części suwak, umożliwiający zakładanie kombinezonu bez zdejmowania butów.
W pasie kombinezon posiada ściągacz.
Nie używa się również gumki do unieruchamiania nogawek nad cholewką buta – nogawki opadają swobodnie na buty bez żadnego unieruchamiania. Kombinezon czołgowy nie posiada kołnierza. Zamiast niego w służbie koszarowej stawia się górny centymetr zamka.
Jednak podczas walki zamek zasuwany jest do samego końca - w ten sposób chroni się szyję. Kombinezon czołgowy zrobiony jest z ogniotrwałego materiału, który przez pierwsze kilka sekund przy kontakcie z ogniem nie zapala się, przez co podczas pożaru pojazdu zwiększają się szanse na przeżycie. Na plecach kombinezonu znajduje się wszyty pasek ratunkowy, za pomocą, którego łatwiej w razie potrzeby wyciąga się z pojazdu rannego członka załogi bez dodatkowych środków pomocy. Innych różnic nie ma, poza tym, że jest to ubiór jednoczęściowy. Naszywka z nazwiskiem, naramienniki itp. znajdują się po tej samej stronie jak na koszuli, czy kurtce. Rozmiarówka oraz jakość materiału i wykonania są standardowa jak w innych sortach.
Mam nadzieje, że udało mi się przybliżyć wam trochę podstawy ubioru teraźniejszej Bundeswehry, a także krótko scharakteryzować mundur polowy używany przez jej żołnierzy. W celu dokładniejszego odwzorowania ubioru polowego żołnierza wojsk lądowych można „przyozdobić” mundur różnymi oznaczeniami i naszywkami, a siebie dodatkowym wyposażeniem, ale to już temat na kolejny artykuł.
